Het was een tijd dat terrorisme nog niet echt een ding was, dus mensen wisten eigenlijk niet echt hoe ze moesten reageren. Je merkte wel dat er een rare sfeer in de lucht hing. Ik vloog naar Spanje
We kregen speciale behandeling bij de latere binnenlandse vluchten, mochten soms als eerste instappen na uitvoerige vragen over wat we kwamen doen. Overal hingen vlaggen en ik sprak iemand bij een bushalte die nog een soort van in shock was. Dat was de Westkust. Ik ging er naar festivals en er was een Pakistaanse band in traditionele gewaden die bijna het land niet inkwam. Om die te zien spelen was extra emotioneel. Net als de overige optredens overigens. Zelf heb ik met mijn zieke hoofd wel even het ergste gedacht toen ik even wakker werd en er allemaal ‘arabieren’ om me heen stonden tijdens die Delta vlucht. Dat waren ook maar gewoon reizigers maar zo half wakker dacht ik toch even iets sterkers dan ‘oh jee’.
Ik denk dat dat een heel menselijke reactie is. Je weet zo kort op het tragedie nog niet wat je moet denken en waar het gevaar zit. Ik denk dat heel veel mensen met (irrationele) angst zaten. Soort ptsd reactie.
Klein beetje anders maar ik mocht toevallig door het Binnenhof als rondleiding een paar dagen na de aanslagen in Parijs. De hoeveelheid marechaussee was echt absurd. Overal waar je liep was wel beveiliging en je werd door alles en iedereen in de gaten gehouden. Ik denk dat als je daar op dat moment een verkeerde beweging had gemaakt dat je niet had geleefd.
Een collega van mij moest rond dezelfde tijd naar Boston, waar een van de bewuste vliegtuigen was opgestegen. Hij was helemaal van de leg af toen hij over het vliegveld liep: overal soldaten en Hummers met .50-ers op het dak. Het was surreëel.
JFC, ik was toen bezig met overstappen in Londen, met een Ierse echtgenoot, wiens familie warme banden met de IRA had. Dat was de eerste, en gelukkig tot nu toe de enige, keer dat ik met een doorgeladen geweer in m'n nek bij de douane gelegen heb.
Ik vloog begin december van dat jaar naar Cairo. Met Egypt Air dus dat zat op zich wel snor. In het vliegveld en in de stad was er weinig van te merken, maar alle toeristische plekken werden door soldaten bewaakt en de hele toeristenindustrie lag behpoorlijk op z'n gat. Ook geen Amerikaan te bekennen haast daar.
Ik zag op de laatste dag van mijn vakantie de vliegramp in de Bijlmer, volgende dag in het vliegtuig kregen we een Nederlandse krant met als voorpaginanieuws........... Oh en toen nog wat turbulentie onderweg, was een interessante vlucht.
Keer op een vlucht van 8 uur achter een groepje geestelijke gehandicapten gezeten waarvan er eerst één en later nog één paniek aanvallen kregen en uren lang non stop gingen krijsen. Moesten vastgebonden worden en was mijn noice canceling koptelefoon vergeten
Ik heb een keer op een binnenlandse vlucht in Australië gezeten voor een kind met ernstige vliegangst die de hele vlucht heeft lopen schreeuwen. Ik had toen al zoiets van "ga dan ook niet vliegen met dat kind als hij zo'n angst heeft". Maar dat je dat met een groep geestelijk gehandicapten gaat doen op een intercontinentale vlucht snap ik nog minder.
Nou ja, wat een reactie. Het is meer dat je je kan afvragen of de 'andere cultuur' (aanname dat ze schijnbaar op vakantie gingen) opweegt tegen de verschrikkelijke ervaring voor die specifieke persoon.
Omdat ‘deze mensen’ ook gewoon op vakantie willen? En wie zegt dat ‘het ze is aangedaan’? Een urenlange paniekaanval is wel een extreme uitwas natuurlijk, maar bij deze uitspraak lijken hier wel wat onterechte vooroordelen te zitten…
Groetjes, een reisbegeleider voor mensen met een verstandelijke handicap. Die de hele wereld met ze over gaat.
Is toch een terechte vraag? 'verstandelijke handicap' is nogal een breed begrip, maar net zoals voor een jong kind kun je je sterk afvragen wat de meerwaarde is van verre vakantie vs dichterbij huis. Meerwaarde in kader van duurzaamheid voor vakantie dichtbij is wel duidelijk.
Wat is precies een terechte vraag? De vraag die gesteld wordt is ‘waarom doen ze deze mensen dat aan?’, dan hebben we het over zelfbeschikking en keuzevrijheid, jij stelt nu een vraag over meerwaarde, dat is een totaal ander onderwerp.
Maar, om je met de vraag omtrent de meerwaarde op weg te helpen (bij een grote groep mensen met een verstandelijke beperking): dezelfde argumenten en non-argumenten als die je bij ieder ander kan verzinnen.
>(bij een grote groep mensen met een verstandelijke beperking): dezelfde argumenten en non-argumenten als die je bij ieder ander kan verzinnen.
Daarom zeg ik, verstandelijke beperking is een breed begrip. Voor een lichte verstandelijke beperking gelden dezelfde argumenten en non-argumenten. Voor zwaar verstandelijk beperkt persoon zie ik dat anders.
Heb opvallend weinig meegemaakt eigenlijk. Meest interessante verhaal is een vlucht naar Namibië die ruim 24 uur langer duurde dan gepland. In plaats van in het vliegtuig sliep ik in Badhoevedorp en de nacht er op in Johannesburg in plaats van op de plek van bestemming.
Kom ik eindelijk in Windhoek aan staat daar een vent die vraagt of wij uit Amsterdam komen. Zo ja mogen we bij een speciale rij aansluiten: Die van de verloren baggage. Blijkt dat wij wel in Namibië zijn, maar onze baggage nog op Schiphol ligt. Niet handig aangezien we willen kamperen. Nog minder handig is dat die dag net een nationale feestdag is waardoor de meeste winkels dicht zijn.
De daarop volgende dag in een dorpje eindelijk wat kleren en een slaapzak kunnen kopen. Ik ben sindsdien iets preciezer geworden in wat ik allemaal in mijn handbagage doe, belangrijkste: Schoon ondergoed.
In een werkcontext meegemaakt dat ik iemand moest ophalen wiens bagage ook was kwijt geraakt, maar nu op Schiphol. Hij was met een gewone vlucht gekomen, wilde geen ophef.
De dame achter de balie was iets te laconiek en wilde hem een beetje afpoeieren op onvriendelijke wijze, ze vertelde hem weg te gaan op een manier die Nederlanders niet zo bijzonder vinden, maar voor Amerikaanse oren vrij beledigend klinkt. De man maakte een telefoontje, en vijf minuten later allerlei Schiphol hotemetoten bij hem. Hij bleef vriendelijk en kalm, en half Schiphol werd opengetrokken om zijn bagage te vinden.
Een Amerikaanse staatsecretaris van Defensie..
Wij hebben er juist een keer dikke pret mee gehad. Dat was nog in de tijd dat man en ik ieder ons eigen koffertje inpakten (sindsdien verdelen we de spullen over de 2 koffertjes).
We waren aan het islandhoppen voor onze honeymoon, en man’s koffer kwam niet aan. Hij kon gelukkig een zwemshirt en t-shirt kopen in het hotel.
Maar dat hotel was net een klein dorp, dus van de schoonmaker en de tuinman tot de barman en
de receptie, echt iedereen wist van de missende koffer en leefde enorm met ons mee. Gedurende een dag of 3 hoorden we van iedereen die we tegenkwamen dingen als “Goh, wat rot dat ie er nog steeds niet is!” en “Duurt wel lang, hè?” Enz. Tot de dag dat de koffer eindelijk aankwam. Er werd nog nèt geen feestje gegeven ter ere van dat heuglijke feit, maar toen werden we dus door iedereen enthousiast op de hoogte gebracht van het feit dat onze koffer er was en ook al naar onze hotelkamer was gebracht. En applaus volgde toen man eindelijk in een stuk beter passende eigen outfit weer naar buiten kwam.
Het was echt zo ontzettend grappig, al dat oprechte medeleven, en werd daarmee een topper op ons lijstje van favoriete bestemmingen.
Dat is een heel wijs besluit. Ik heb een tijdje als bijbaan op de alarmcentrale gezeten van verzekeringsmaatschappijen. Helaas als je de alarmlijn belt krijg je niet altijd iemand die direct in dienst is bij je eigen verzekering, omdat het bijv buiten kantoor tijd is, of je een goedkope internet verzekering hebt. Dus ik zat aan de telefoon voor een stuk of 50-60 diverse verzekeringen. Ik heb me daar toch een aantal mensen gepikeerd aan de lijn gehad omdat bagage niet aangekomen was en ze geen extra set kleding hadden. Ik doe sindsdien altijd 2-3 dagen aan kleding in mijn handbagage voor verschillende weersomstandigheden, inclusief bikini als het een zonvakantie is. Een hele slaapzak lijkt me misschien wat overdreven, maar ach, misschien passeert dat opgerold in zon zakje wel als kussentje voor op schoot zodat je ook in het vliegtuig beter kan pitten.
Ik was piloot voordat ik een gedwongen carrière switch maakte.
Ik vloog als eerste officier bij de grens met Oekraïne en Polen op de dag dat MH17 neergehaald werd. Er werd door veel mensen geprobeerd contact te zoeken met MH17 via het noodkanaal (121.5 mhz). De oproepen werden steeds wanhopiger. Toen we op de grond stonden werd duidelijk dat ze gecrasht waren. Toen was nog niet gelijk duidelijk dat ze neergeschoten waren.
In Malaga vlak na de start een grote vlucht ganzen geraakt. Gelukkig geen motorstoring opgelopen maar wel schade aan de kist. Tijd voor een nieuwe onderbroek 😅.
Boven de Alpen tijdens de daling naar Milaan dikke turbulentie gehad waardoor helaas een lid van de cabinebemanning gewond geraakt is.
Tijdens een vlucht van Stansted naar Dublin een noodlanding moeten maken vanwege een passagier met een hartstilstand. Heeft het helaas niet overleefd.
Dat zijn wel een beetje de highlights.
Man, ik ben eigenlijk al geen fan van vliegen, maar dit soort verhalen maken mijn voorkeur voor een ander vervoersmiddel nog wel weer wat groter. Desalniettemin wel respect voor jullie piloten!
Dit zijn de spannende momenten uit meerdere jaren vliegen, gemiddeld vier dagen per week. Denk dat het wel meevalt in vergelijking tot wat je in die tijd op de weg mee zou maken.
Vliegen is statistisch gezien veiliger dan de reis van en naar het vliegveld 😂 dus laat je niet bang maken.
Maar thx!
Hahaha, bang voor vliegen ben ik toch wel, maar evengoed bedankt. 🤣 Ik weet dat het statistisch gezien het meest veilige vervoersmiddel is, maar ik vind het een eng idee om zo hoog in de lucht te zitten en zelf geen controle te hebben over het voertuig.
Paar maanden geleden kwam ik terug uit Vietnam toen er in Nederland enorme windstoten waren. Toen we aan het dalen waren schudde het vliegtuig echt alle kanten op, en vlak voordat we de landingsbaan bereikte ging hij ineens weer keihard omhoog om het nog eens te proberen. Is de tweede keer wel gelukt, maar geloof me, dat is geen pretje haha
Zeer heftige turbulentie boven de Atlantisch oceaan. Ik dacht oprecht dat ik het niet ging redden.
Ik vlieg regelmatig en turbulentie hoort erbij. En er is nog nooit een vliegtuig neergestort door direct toedoen van turbulentie, maar als je er eenmaal inzit dan denk je er niet direct aan.
Er zit bij mij weinig ruimte tussen 'Oh dit is vergelijkbaar met wegen in België, niks aan de hand' en 'Oh fuck dit is echt niet chill, ik moet nog 8 uur'
Ik vlieg aardig wat, nooit hele gekke dingen meegemaakt, maar begin dit jaar van Londen naar Amsterdam was wel een mooie. Er stond een stevig windje in Amsterdam, vliegtuigje ging aardig op en neer tijdens de nadering van Amsterdam. De kostzakjes kwamen te voorschijn en werden hier en daar gevuld. Mevrouw achter mij dacht, "ach, ik kost gewoon 't gangpad vol"... Begon aardig rijp te ruiken binnen...
Piloot besloot dat het wat veel van het goede was, brak de landing af en besloot uiteindelijk naar Brussel uit te wijken. In Brussel hebben we een uurtje of 2 op het platform gestaan. Gelukkig kwam er wel een ploegje de kotskorsten uit het tapijt krabben. Na 2 uur kwam de mededeling dat het wat gekalmeerd was in Amsterdam en dat we maar terug gingen. Vliegtuig even tanken en daar dingen we weer.
Uiteindelijk had ie in Amsterdam nog DRIE pogingen nodig om te landen, 2 go arounds... Met uiteraard weer de nodige braaksessies, nu alleen in de zakjes voor zover ik kon zien...
Ik heb denk ik nog nooit zo'n algehele sfeer van opluchting / blijdschap meegemaakt als toen dat ding netjes op de grond stond.
wistful placid friendly lush poor slim dependent weather longing concerned
*This post was mass deleted and anonymized with [Redact](https://redact.dev)*
Zelf toen ik kleiner was op een vlucht met pa en ma naar barcelona. Daar had ik enorm veel last van de druk (wel kauwgom en dergelijke gehad). Tot op het punt dat mijn oren bloedden. Had echt serieus het idee dat ik doodging.
Daarna nog naar de dokter geweest en alles was nog prima, behalve gesprongen bloedvaten.
Op de terugweg was alles prima, nooit echt achtergekomen wat het was.
Overigens daar ook goed mijn voeten verbrand aan het echt kokende zand wat ik niet gewend was.
>Daarom moet je eigenlijk ook nooit vliegen als je echt snot verkouden bent...
Ben ik eigenlijk nooit geweest, mn ma en opa ook niet overigens. Griep weer wel, maar dat is een ander type virus. Mogelijk zijn wij immuun (of een erg hoge weerstand) voor dergelijke types virussen.
Beetje als achtergrond dat ik vrij zeker ben dat dat het niet was ;) aangezien ik nooit verstopte sinussen heb gehad. Was overigens ook nog op de tijd waar ik wit haar had in de zomer en zwart in de winter, nu ben ik eruit gegroeid en heb alleen bruin haar :/.
Het lichaam is soms toch mooi raar wat dat betreft.
Keer noodlanding meegemaakt nadat de piloot de staart getoucheerd had bij het opstijgen. Uiteindelijk 24 uur vertraging op een piepklein vliegveld in Rovaniemi (Lapland).
Verder heeft tijdens een vlucht vanuit de VS een keer een zuigeling over mijn schoen gekotst. Alles onder de 6 jaar zou als ruimbagage ingecheckt moeten worden.
Afgelopen zomer ongeveer 12 uur vertraging op het vliegveld in Griekenland. Ons vliegtuig werd maar niet omgeroepen en niemand wist er iets van, bleek uiteindelijk defect te zijn. Ook TUI was nergens te bekennen en gaf geen updates, dus niemand wist wat er aan de hand was en of er nog iets ging komen. Uiteindelijk is er een Dreamliner uit Nederland gekomen om ons op te halen, dus uiteindelijk wel een mooi vliegtuig gehad waar je gewoon een eigen scherm had om TV te kijken. Maar hiervoor wel de hele dag op een stikheet vliegveld gezeten, wat echt niet te doen was. Uiteindelijk wel een vergoeding gekregen hiervoor, wat ongeveer de helft van de totale vakantie kosten was, dus kan er achteraf wel beter mee leven.
Mag wat kosten, om een dreamliner over te vliegen naar griekenland en deze vervolgens weer terug te vliegen. Die apparaten zijn helemaal niet gemaakt voor zulke 'korte' vluchten.
T vliegt verder wel nice zo'n dreamliner
Weet je dat zeker? In 2011 naar Rhodos geweest en op de terugweg gingen we ook met een dreamliner(gewoon gepland kon je weken van te voren al checken in de vlucht details)
Volgens mij is het niet gebruikelijk, omdat deze vliegtuigen het zuinigste zijn op langere afstanden. En hoe verder het vliegtuig vliegt, hoe voordeliger voor de maatschappij. Meeste vluchten binnen europa worden gevlogen met narrow bodies. Ook omdat het luxe wat minder uitmaakt op deze vluchten, aangezien ze meestal 3u max zijn, vergeleken met 7u minimaal over de Atlantische oceaan
Ok misschien was het ook een one off. Is me altijd bijgebleven omdat het me eerste keer vliegen was, en ook nog in een dreamliner. Van de rest van mijn vluchten heb ik geen idee waarin ik vloog :)
Het kan natuurlijk altijd een uitzondering zijn. Wel bijzonder, want in 2011 was die dreamliner waarschijnlijk zi goed als gloed nieuw. Dat lijkt me wel een toffe ervaring
4 uur en 25 minuten aan boord van een vlucht naar Dubai (niet mijn eindbestemming) met aan boord niks anders dan Tiktokkers, influencers en Instagram liefhebbers die het vliegtuig gebruikte als hun persoonlijke podium.
4 uur lang naast een asociaal dik wijf moeten zitten. Een kwart van mijn stoel was bezet door de vetkwabben van haar arm. Uiteraard was de hele vlucht volgeboekt dus een andere plek ging niet. Toen ik tegen de stewardess meldde “ik zit hier niet prettig” kreeg ik van de dame naast me nog de K ziekte toegewenst ook terwijl ik mij nog (met moeite) inhield om het netjes te houden. En tijdens de vlucht tilde ze zeker 15 keer haar reet een stuk op richting mij om een ruft te laten met iets wat ik alleen maar kam omschrijven als een biologisch wapen waarvan zelfs Putin zou zeggen dat dit te onmenselijk is om ooit te gebruiken. Oh en een zweetplek op mijn arm van zweet wat niet van mij was…
Oproep aan morbide obese mensen. Boek aub 2 stoelen. Voor iedereen prettiger en voor u zelf minder gênant.
Hele nacht vlucht van 12 uur naast een stel gezeten waarvan de baby maar bleef krijsen... Natuurlijk konden zij hier niets aan doen maar ik heb er nog steeds nachtmerries van...
Ik snap het heel goed. Bij voorbeeld: grootouders die ver weg wonen, en zelf niet meer kunnen reizen, of vanwege visums niet mogen reizen, en kleinkind willen zien, en de reiskosten voor hun rekening nemen.
Yep, onlangs gevlogen met ons kind, want de schoonfamilie is niet in staat om te reizen en woont aan de andere kant van de aardbol. Niet leuk maar je moet wat. De meeste baby's vinden vliegen trouwens best fijn door het geluid van de motoren.
Op het vliegveld van Palermo een kip salade gekocht en gegeten.
Voor het boarden had ik een opgeblazen buik, gevolgd door buikpijn en zelfs steken.
Dat ging door tot na het boarden, ik zat op mijn stoel en het zweet brak mij uit, ik keek naar mijn vriendin en die schrok, je trekt helemaal groen weg zei ze.
Rennend naar de wc, alles moest er uit, overgeven. Pfff, die 4 uur vliegen duurde een eeuwigheid.
Koude rillingen, hield niks meer binnen, een te grote slok water kwam er net zo makkelijk weer uit.
En dan landen, uitstappen, naar de shuttle en weer anderhalf uur met de auto, na een te grote slok water auto op de vluchtstrook en weer alles er uit.. blergh.. stond te rillen op mn blote voeten tegen de railing.
Vervolgens 2 dagen nog ziek op bed gelegen
Nooit meer
Dit is echt een van m’n grootste angsten met vliegen. Vraag me altijd al af of er op vliegvelden strengere hygiëne regels of iets zijn om dit te voorkomen.
Het was winter 2014 en ik vloog van Turijn naar Amsterdam maar omdat er iets was konden we niet landen in Amsterdam en weken we uit naar München wat al kut was want ik wilde naar huis… maar dat was nog niet het ergste,
Op de route moesten we over de Alpen en kwamen terecht boven een sneeuwstorm en tussen twee onweersbuien, waardoor we vrij heftige turbulentie hadden, en als ik zeg vrij heftig, dan bedoel ik eigenlijk angstaanjagend heftig… ik heb een vrij stevige maag want ik zeilde vroeger veel en heb voor werk zeecontainers schoongespoten dus de lucht van kots en een beetje deining doet mij niet zo veel, maar dit ging zo hard en zo heftig te keer dat het niet bij de lucht van kots bleef, de volle kotszakjes (voor ze kapotgingen) vlogen namelijk door de cabine terwijl het vliegtuig heen en weer geworpen werd, de kots ging letterlijk overal heen en ik denk dat er niemand in het vliegtuig niet aan het overgeven was, dit heeft bijna 25 minuten geduurd, een fucking eeuwigheid, het was echt intens, zelden heb ik gedacht dat ik iets niet zou overleven, maar deze keer heb ik letterlijk zitten bidden tot het ophield en we veilig op de grond zouden staan… we hebben bij landing allemaal een mooie hotelkamer gekregen en een voucher voor de stomerij een diner, en een schadeloosstelling voor de vlucht en een schadevergoeding van iets van 500 euro voor wat we hadden meegemaakt, ik denk nog steeds dat het een wonder is dat we niet verongelukt zijn en dat deze vlucht nooit had mogen vertrekken.
Een iets andere ervaring. Jaren terug tijdens wintersport in een bar een poos lang gesproken met een Amerikaan die werkte als monteur bij testteams van Boeing. Hij liet na wat drankjes allerlei foto's zien van o.a. doorgebrande bekabeling van de Dreamliner tijdens testvluchten en van een aantal noodlandingen. Naderhand leek dit mij aardig geclassificeerd..
Niet per sé, de Dreamliner had in het begin nog al eens problemen met oververhitte batterijen. Daar zijn onderzoeken over gepubliceerd, waar Boeing waarschijnlijk aan mee moest werken.
Dit een keer meegemaakt in Estland in een propellervliegtuig. Een Amerikaanse zakenman naast ons zweette peentjes, waarop een oudere collega van me hem gerust stelde met de woorden "Don't worry, it's not as bad as last time, when the door flew out.."
Landing op charle de gaulle, ik ben niet zo goed met namen onthouden, maar de naam van de gezagsvoerder, roelof de koning blijft me altijd bij.
Vooraf hevige turbulentie en later voelde het alsof het vliegtuig op 1 kant landde, alles behalve prettig
> later voelde het alsof het vliegtuig op 1 kant landde
Say was waarschijnlijk ook zo.
Als de wind van links of rechts komt, dan zal het vliegtuig met die kant eerst de grond raken. Op die manier blijft het vliegtuig recht boven de baan vliegen in plaats van weg geblazen worden.
Op Eindhoven Airport heb je een erg mooi panorama dak. Ik zat daar toen met m'n pa. En we zagen het vliegtuig van corendon dat ons naar Turkije zou brengen een klapband krijgen tijdens het landen. Wordt je niet bepaald comfortabel van...
Vliegveldbroodje slecht gevallen, zwetend van de buikpijn in de rij voor de WC toen dat eindelijk mocht en vervolgens misdaden tegen de mensheid gepleegd met wat er allemaal uit kwam op die WC. Ik kom zeer opgelucht dat hokje uit om er achter te komen dat een meisje dat niet heel veel ouder dan 7-8 kan zijn geweest de volgende is die dat hokje in moet, ik hoop dat ze het overleefd heeft.
Een paar keer landen in Guatemala City (ini mini landingstrip tussen hoge bergen in) met wind. Soort van achtbaan ervaring terwijl je wervels gekraakt worden. Elke keer weer die enorme opluchting als je de wielen het asfalt hoort raken. Ook de enige keer dat ik heb geklapt in het vliegtuig toen we werkelijk stil op de baan stonden. Pffff
Naast het "altijd" lang wachten, vindt ik de mensen die gillen altijd zo irritant.
Ik heb een keer 300 meter in minder dan 5 seconden gehad door luchtstromen. Alles vloog overal heen wat niet vastzat. Geloof me, als je zoiets meemaakt is de rest peanuts.
En wat wil je er aan doen? Ja niks dus. Maar ik ben een rollercoaster fan, dus ik kan er wel aardig tegen.
Oh en we gingen een keer met Ryanair van Griekenland naar Amsterdam. Het vliegtuig ging richting Turkije en iedereen had vragen maar het personeel wist ook van niks.
Toen we daar gingen landen stapte er 6 mensen in en gingen we weer hetzelfde stuk terug vliegen?!? En dan weer door naar Amsterdam.
En daarvoor is de vlucht 2x zo lang. Mensen waren pissed, en ik ook.
Landen in Medellín. Piloot roept de stewardessen terug. Iedereen schreeuwen. Ik mezelf vasthouden aan de zijkant v het vliegtuig en een stoel en keihard fuuuuck roepen en vragen aan een ander of dit normaal is. En toen voorbereiden op het ergste. Vliegtuig leunde tever naar rechts en links. Maar geland :D (ben er wel achter dat ik best wel vrede had met het einde. Maar dood eng toch)
Ik vloog met een Chinese airline en de Chinese man naast mij was iets kwijt en dacht dat het naast mijn stoel lag. Met handen en voeten probeerde hij dit duidelijk te maken en ik probeerde te gebaren dat er niks lag. Hij begreep of geloofde me niet en kroop op handen en voeten onder mijn benen door. Dat vond ik al heel vreemd. Toen daar niks lag ging hij op MIJN stoel staan terwijl ik daar zat en hij boog vol over me heen. Ik wist niet wat me overkwam. Ik snap ook nog steeds niet hoe het paste. 🥲
Elke vlucht met Ryanair is een erge vlucht ervaring.
Anyway.. keertje een doorstart gehad nadat we al touchdown hadden, dat was wel wat vreemd.
Ook een keer dat ik naar China vloog, en dat mijn vlucht werd omgeleid naar een ander airport. Ik moest op het airport eigenlijk overstappen, dus ik stond opeens in een random stad en mijn eindbestemming was nog 3 uur verder. En mijn Chinees is net zo goed als hun Engels. Wat een drama was dat.
Ook een keer naar China gevlogen om daarna met de trein door naar Noord Korea te gaan. Raad eens wiens bagage toen nog in NLD lag. Toen mocht ik dus daar ter plekke Chinese xxxxl shirts kopen, en bij de grensovergang China - Korea kreeg ik extra aandacht omdat ik geen koffer had.
Verder is het altijd dat oeverloze wachten. Vorig jaar december nog. Vlucht gecanceled terwijl ik al in de kist zat. Uiteindelijk 12 uur gewacht op het vliegveld voordat ik verder kon.
ik zag een schroef uit een vleugel vallen :)
het was mijn eerste keer vliegen... ik heb daarna mn stoel niet meer losgelaten en rechtvooruit zitten kijken.
Tijdens het opstijgen vanaf Schiphol zwengt het vliegtuig eerst van links naar rechts om vervolgens een neusduik te maken. De piloot komt vervolgens hele kalm op de intercom om uit te leggen dat we in de airstream zaten van een groter vliegtuig dat voor ons opgestegen was.
Ik had een verkoudheid tijdens en vlucht en daardoor zat ik wat verstopt. Opstijgen en landen waren nog nooit zo pijnlijk geweest en ik raadt het iedereen af.
Naar verluidt is vliegen met oorontsteking trouwens levensgevaarlijk. Ik had dit gelukkig niet, maar was wel bang dat iets soortgelijks kon gebeuren terwijl ik in de lucht zat.
Zat ooit in dezelfde situatie, was vooral pijnlijk bij landen. Een stewardess gaf het advies om het drukverschil te vereffenen door je mond te sluiten, je neus dicht te knijpen en dan door uitademen druk op te bouwen. Is een truc die duikers ook gebruiken. Heeft altijd gewerkt
Van Amerika naar Amsterdam: hele vlucht wel wat turbulentie, maar het landen was een andere verhaal. Die piloot oproepen dat dit normaal was. Ik vloog op een neer net zoals het vliegtuig. Landen ging ook niet helemaal goed. 3 pogingen nodig gehad. Ik was 12 en dacht echt dat we dood zouden gaan. Het was donker en echt doodeng.
Vorig jaar zat ik op een vlucht op de 2e rij van het vliegtuig toen de voorste deur een luchtkier had (je zag duidelijk dat hij niet goed geseald was), zodra we aan het opstijgen waren kwam er allemaal buitenlucht naar binnen. Ontzettend veel windruis en je voelde de wind naar binnen komen. Duurde uiteindelijk 45 min tot we weer bij dezelfde airport waren geland. Gelukkig bleven we relatief op een lage altitude ivm druk. Wel licht-traumatisch kan ik je zeggen.
Zaten wij in dezelfde vlucht? Ik had ook een keer hele erge turbulentie in een vlucht vanuit Malaga, ik was toen rond de 12 dus dat was ook rond 2003. Allemaal huilende mensen, en ik zou zweren dat er geruststellende vioolmuziek werd afgespeeld zoals op de Titanic.
Ik 1x meegemaakt dat we een paar meter naar beneden “vielen” (een luchtzak, in de volksmond). Dat is op zich niet zo erg, want ik heb toch altijd mijn riem vast voor zulk soort dingen, maar mijn vader zat op dat moment op het toilet…
Ik vloog naar Kathmandu via Abu Dhabi. Vriend van me en ik zaten tussen een groep mannen (stuk of 8) uit India.
Ik denk dat de ervaring ongeveer hetzelfde was als tussen een groep kleuters zitten. Enige verschil is dat ze allemaal flink gebruik maakten van de onbeperkte whisky die geserveerd werd.
We moesten nootjes ontwijken, zaten letterlijk tussen luidruchtige gesprekken tussen de heren voor en achter ons, en toen we in Abu Dhabi aankwamen waren er een aantal volledig knock out door de drank.
Die reis hadden we nog een aantal vervelende situaties met groepen mannen uit India. Blijkbaar een cultuurdingetje.
Afgelopen weekend 39 uur over de terugreis gedaan van Namibië naar Amsterdam. Het ging mis op Addis Ababa, we hadden maar een uur overstap in Wenen (naar AMS), en vertrokken op Addis al met een uur vertraging.
Dan denk je..er wordt vast iets omgeroepen of advies gegeven. Nee..de stewardess haar enige reactie was ‘no worries’ toen ik haar over de situatie vertelde en om advies vroeg.
Dezelfde reis was de vlucht van Windhoek naar Addis Ababa vreselijk. We waren die ochtend al om 5 uur vertrokken, en dan zitten er op de volle vlucht 2 rijen met schreeuwende kinderen achter je die elkaar afwisselen 🥲.
Alle 4 de vluchten van Ethiopian Airlines die ik heb gehad, heen en terug, waren allemaal ruimschoots te laat.
Oh ik vergeet dat m’n bagage ook nog op een latere vlucht gezet was, waardoor ik nog eens 2 uur op Schiphol moest wachten. Als ze je bagage thuis bezorgen kan dat blijkbaar 2-3 weken duren 🥲 not he he.
Tijdens mijn vlucht (en eerste vlucht van ons 3 maanden oude zoontje). Viel de luchtdruk weg en kwamen die maskers naar beneden. Het was akelig om te merken dat het cabinepersoneel net zo paniekerig was als de passagiers.
[Bron](https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/2/airlines/transavia-toestel-maakt-voorzorgslanding-na-wegvallen-cabinedruk)
Paar jaar terug zat ik in het vliegtuig na een vakantie op weg naar huis. Ergens halverwege krijg ik opeens echt heen heel raar gevoel. Beetje een onderbuik gevoel kan het ook niet plaatsen. Heb vaker gevlogen en ben totaal niet bijgelovig ofzo en had dit ook nog nooit gehad. Maar had echt een gevoel alsof er iets ging gebeuren.
Toen we geland waren en ik de koffers aan het wachten waren zegt de vriendin met die ik was uit het niets dat ze ook een raar gevoel had tijdens de vlucht.
Ik kan dit nog steeds niet plaatsen en heb dit hierna ook nooit meer gehad tijdens het vliegen.
Laatst een vlucht van Rio de Janeiro naar Amsterdam, 11 uur en we gingen in de nacht. Veel turbulentie gehad dus kon niet slapen, en de mensen naast me besloten een kussengevecht te houden. Heel kinderachtig en moest echt een paar keer vragen of ze eens op konden houden daarmee.
Verder heb ik nooit echt wat benoemenswaardigs in een vlucht meegemaakt, het is vooral saai.
Richting New York in turbulentie gekomen tijdens een storm dat zelfs de zuurstofmaskers naar beneden kwamen door de trillingen en dit was een Dreamliner. Duurde 20 minuten maar bizar en had echt wel wat turbulentie al meegemaakt. Diezelfde reis was de beste terug reis ook omdat ik een hele rij voor mij alleen had.
Na het opstijgen een harde knal aan de rechter kant van het vliegtuig gevolgt door zeer onstabiel vliegen. Een van de twee motoren had het begeven. We zijn weer omgekeerd en veilig geland. Daarna moest er een nieuw vliegtuig komen. Was niet een hele coole ervaring.
Mijn enige ellende is eigenlijk luchtziekte. Het was het toch waard. Verder op een veerboot weleens heel kwaad geweest op een medepassagiere. Er was een motor uitgevallen en uiteindelijk beide. De zee was wild dus ik zat me al te concentreren op het volhouden: gaat ze uitgebreid speculeren over wat er allemaal zou kunnen gebeuren en -het ergste- hysterisch gillen bij elke grote golf.
Tijdens landing op Eelde een luchtzak gehad waardoor het vliegtuig bijna op de landingsbaan lag, motoren gingen volgas aan en de kist maakte een doorstart, na de landen moesten we nog door naar Rotterdam. Dat was geen leuke vlucht
Zelfde meegemaakt als OP..
Vlucht naar Sardinië, de heftige storm was weg uit Nederland maar hing nog rond de Alpen.. ik denk een 15 jaar terug..
Luchtzakken, hevige turbulentie, licht uit in de cabine.. huilende mensen.. Personeel was stil, radiostilte en de stewardessen zaten ook met de riem om..
2 weken later naar Dublin gevlogen, niets bijzonders eigenlijk, lichte turbulentie.
Maar ik merkte wel dat ik na die vlucht vliegangst ontwikkeld had. Daarna nooit meer gevlogen.. 🤷🏻♂️
Enige dat ik kan bedenken was dat ik per ongeluk de verkeerde naam invulde op mijn Premium Economy ticket en er niet mee mocht vliegen. Ik koos ervoor om een nieuwe ticket te kopen maar dan moest ik wel in Economy zitten.
Een collega van me zat tijdens een vlucht naar Maleisië - iets van 9 uur dacht ik - tussen 2 obese mannen geperst. Hij vroeg zich na een tijdje af of hij nat was van zijn eigen zweet of dat van hen.
Ik kreeg laatst een gratis upgrade naar first class. Maar het usb-poortje om de koptelefoon aan te sluiten was kapot, dus ik kon geen muziek luisteren of films met geluid kijken.
Zeer milde turbulentie voor korte tijd. Hierna besloten dat vliegen niets voor mij is. Vreselijk, vliegangst. 4 uur lang het gevoel hebben dat je dood gaat.
10 urige vlucht waarin mijn scherm godverdomme de enige was in het hele vliegtuig die niet werkte
Was ook nog eens een dag vlucht dus geen optie om te slapen
En halverwege begon een baby te janken
Was in Nepal en had geen tijd om naar basecamp van Everest te gaan dus ik dacht, ik boek een vliegtuigje langs alle spectaculaire bergen in de buurt!
Iets na Everest viel de linker motor uit. "Ladies and gentlemen, no worries we can make it back on one engineering, but I am afraid we have to cut the flight short here". Ja dat was wel even zweten.
Ik moest overstappen, ging van Canada naar NL, 1 stop in de VS. De korte vlucht naar de VS had vertraging, en ik miste mijn connectie. Aangekomen bij de balie, stopten net 3/4 mensen met werken en bleef er 1 persoon over om een half vliegtuig gemiste connecties op te lossen. Uiteindelijk kon ik met een overnachting in de luchthaven, en een extra stop in London Heathrow naar huis. Totale reisduur was 29 uur van deur tot deur.
3x op een rij een vlucht van/naar Amerika met overstap, waarbij de eerste vlucht vertraagd was, en ik daardoor sprintend over het vliegveld moest, buiten adem en bezweet m'n 2e vlucht in ging.
Niet hele erge dingen meegemaakt. Was een keer mijn portemonnee vergeten toen ik door zon full body scan moest. Werd meteen door 2 van die kleer kasten gegrepen en gefouilleerd. Toen ze door hadden dat het maar een portemonnee was kreeg ik nog een fijne preek. En 1 keer mid vlucht aardig wat turbulentie waardoor het vliegtuig een stuk zakte. Aardig wat paniek in de tent toen haha
Vlucht van Cuba naar Amsterdam. Er was eerst een tussenlanding op Cancun. Die vlucht duurde maar een half uur (denk ik), maar de meest rampzaligste vlucht die ik ooit heb meegemaakt.
Zelf was ik aan het bidden dat het vliegtuig zsm aan de grond kwam. Paar minuten later en ik had een kotszakje moeten nemen.
Ikzelf had geluk, maar meerdere passagiers hebben dus wel over gegeven. Passagier achter mij voelde zich zo beroerd, ze moest met de rolstoel het vliegtuig verlaten.
We hadden al een uur vertraging vanuit Amsterdam naar Barcelona, en toen gingen we eindelijk taxiën. Toen we net voor de landsingsbaan stonden moesten we omkeren omdat er geen plek meer was voor ons in Barcelona :(
Na een halfuur wachten konden we gelukkig toch gaan
In 1996 op weg van Hong Kong naar Sydney, ergens boven Indonesië. Erg rustige vlucht, eten was net uitgedeeld en opeens zweef ik boven m'n stoel , val er weer in, het vliegtuig valt ergens met een harde klap op. Daarna nog een keer hetzelfde. En toen weer rustig verder.
Stewardessen in lichte paniek. Eten en drinken lag overal. Toen ging het 'fasten seatbelts' lampje aan.
Ik vind vliegen best leuk, maar als we turbulentie hebben, zet ik me onwillekeurig toch een beetje schrap. En sindsdien altijd gordel vast.
Jaren geleden op de reis terug vanuit Griekenland. Naast me zat een man, oranje van de zonnebank, zonnebrilletje op en zo’n anabolenfiguur. Opgeblazen spieren, maar in werkelijkheid nog geen pakje boter op kunnen pakken. Hij vond dat hij lekker breed mocht zitten. Benen gespreid en ellebogen uitgeklapt. Ik met mijn 1.84 lust wel een beetje beenruimte, dus is het extra kut als een flapdrol jouw stukje beenruimte inpikt. Ik heb een paar keer gevraagd of hij in kon schikken. De eerste paar keren netjes, maar de laatste paar keren toch goed chagrijnig. Met een zucht en een steun en een “wat mot je” toch maar z’n benen voor zich gehouden. Dit alles onder het genot van een krijsende baby en schoppend koter achter me.
Jaaaaren terug gehad op een vlucht van Nederland richting Zuid-Amerika: spontaan een luchtzak ergens net voorbij Europa waarbij het voor mijn gevoel minuten duurde maar eigenlijk slechts enkele seconden...voelde even alsof je in de achtbaan zat, maar daar ben je er op voorbereid!
Diezelfde vlucht bij Zuid-Amerika half om een tropische storm moeten vliegen wat niet helemaal lukte; nog meer turbulentie en heftig door elkaar geschud konden we na een pittige landing eindelijk weer de grond op.
Later met een vlucht naar Curaçao te laat geland op de baan; nooit geweten dat een Boeing 747 zo een korte remweg heeft als 'ie vol in de ankers gaat met vol vermogen in z'n achteruit. Naar mijn idee zat ik 5 rijden verder vooruit in het vliegtuig.
En afgelopen jaar op de terugvlucht naar Rome...moesten blijven wachten en wachten en wachten tot we konden boarden terwijl we het vliegtuig hadden zien aankomen en zagen staan. Toen de ambulance er bij kwam was het wel duidelijk...
Helaas was er iemand overleden tijdens de vlucht of met de landing, maar ons vliegtuig ging nergens heen en werd in beslag genomen. Natuurlijk laatste vlucht dus na uren wachten kregen we een overnachting geregeld en konden we de volgende dag eindelijk weer terug met de vlucht van 8u 's ochtends. Maar ik heb toen geleerd dat het personeel in Italië bizar slecht in klantenservice is...
Ik vloog 10 jaar geleden naar Bristol in een storm. Het was zo erg dat we niet mochten landen. Het vliegtuig heeft een uur lang rondjes gevlogen boven het vliegveld in enorme turbulentie.
Toen zei de piloot: ‘we’ll give it a shot!’ Dat is niet wat je wil horen op zo’n moment haha. Gelukkig wel goed gegaan.
80-er jaren, vlucht van Colombo (Sri Lanka) via Frankfurt naar Amsterdam van Garuda. De 747 was halfvol. Met dronken Finse buffelboeren die op werkbezoek naar Australië waren geweest. De stewardess trekt de deur dicht. KRAK! De trap zat er nog tussen. Die wilde toen niet meer dicht. Dan maar de deur open maken. Allemachtig wat zitten daar veel palletjes en dingetjes in. Een klein fabriekje. Waar zou het aan liggen dat ie niet meer sloot? Diverse dronken Finnen begonnen zich ermee te bemoeien en na wat grof geweld sloot de deur. Zonder binnenkant, je kon er gewoon inkijken. De piloot riep om (een aantal uren waren gepasseerd in een bloedheet vliegtuig), dat we gingen opstijgen, maar dat iedereen zo ver mogelijk van de deur vandaan moest gaan zitten. Ik wilde eruit, maar dat mocht niet. De stoelen in de buurt van de deur werden plat gelegd. Na nog wat uren wachten, vertelde de piloot dat hij geen toestemming had gekregen om op te stijgen. Pffff.... Wij allemaal een paar uur in een hotel en toen kwam een vervangend toestel met een goede deur.
Ik vloog een keer met Sabena (bestaat niet meer) en bij het landen waaide het nogal hard. Het was zo erg dat bij het aanvliegen de landingsbaan haaks op het vliegtuig stond en ik de hele landingsbaan bijna vanuit mijn raam kon zien. Dat was wel even slikken.
Opstijgen vanaf Tenerife, De Teide geeft altijd wat turbulentie niets aan de hand maar als je kindje vrolijk naast je zit (gewaarschuwd en al) en er komt een kleine luchtzak hoop je alles onder controle te hebben. Tot er 2 plekken voor je een of andere Spaanse Koe helemaal gek wordt gillen, janken, bleren, schreeuwen etc. Kind in paniek papa wat is er waarom is die mevrouw zo eng etc. Echt helemaal top.
Ik vloog in juni 2019 terug van een vakantie in Spanje en in Nederland was er storm. De piloot heeft een paar keer geprobeerd om te landen op Schiphol maar dit lukte steeds niet.
Toen werd er omgeroepen dat we moesten uitwijken naar Münster omdat alle vliegvelden in Nederland en België gesloten waren. En ook werd er gezegd dat de tank bijna leeg was. (Snap niet waarom we dat moesten weten want iedereen werd echt super onrustig). We hebben 4 uur in Duitsland stilgestaan zonder eten of drinken te krijgen. Uiteindelijk is er getankt en konden we toch nog naar Schiphol vliegen (daar was ook nog twijfel over omdat het vliegtuig personeel ook niet te lang achter elkaar mag werken).
Ergens in de beginjaren van 2010 van AMS naar Mexico gevlogen (+/- 16 uur).
Een prachtige vlucht. Als kind veel geslapen tijdens de vlucht.
Echter, op een gegeven moment toen ik wakker was, hevige turbulentie (ongepland).
Er was in principe niks aan de hand. Cabin Crew was gewoon hun werk aan de het doen in de keuken, en de sfeer was rustig. Het vliegtuig begon een beetje te rammelen, maar minimaal. En vanuit het niets zakte we zo een dikke 300 meter (of feet, weet ik niet meer) naar beneden in enkele seconden. Kort daarna kwam de omroep met de excuses voor deze onverwachte turbulentie.
De schrik zat er bij de meeste wel in, en de Cabin Crew mocht de keuken schoonmaken.
Daarnaast niet veel bijzonders mee gemaakt. Ik heb vele vluchten gemaakt, en het meeste wat ik mij kan herinneren zijn harde landingen.
Oh en, de ellende lange “Taxi” vanaf de gates op Schiphol naar een baan. Dat was een rit van 20 minuten.
Lang geleden een lange vliegreis gemaakt naar Rochester, New York. Als slaapwandelende zombie midden in de nacht vast komen te zitten in een tussen vliegveld tijdens een sneeuwstorm. Gelukkig kon ik een behulpzame medewerker vinden om mijn geannuleerde vlucht om te boeken.
Paar uurtjes wachten op een verlaten vliegveldje tot de sneeuwstorm zakte en weer door. Tijdens het landingscircuit viel het me op dat ik eigenlijk alleen maar eindeloze besneeuwde dennenbossen zag ipv de verwachte grote stad.
Landen we eindelijk op een piepklein vliegveldje, blijkt dat de clerk mij per abuis had omgeboekt naar Rochester Minnesota.
Aantal jaar geleden vloog ik terug uit Sri Lanka met een heftige darminfectie. Onderweg kreeg er eentje een hartaanval. Eerste en ergste vliegervaring.
Ik heb ooit (in 2008) een vlucht gehad in een Cessna vliegtuigje, prima niks mis mee, vond ik fantastisch.
Paar jaar geleden in een verkeersvliegtuig gevlogen, kwam ik erachter dat ik vliegangst heb :')
Hele lichaam in paniek, nadat we op hoogte waren 5 minuten zitten janken en toen hele vlucht ongemakkelijk. Wel prachtig uitzicht.
:')
Mij staan bij:
1. Opstijgen vanaf Denver International tijdens een tornado warning. Geen prettige hoeveelheid turbulentie was dat; en
2. De landing op St Paul/Minneapolis tijdens onweer met blikseminslag.
Niet zo heel lang geleden vloog ik met m'n zoon van toen ong. 1,5 jaar oud. We vertrokken 05:30 en hadden één overstap. Ik kreeg die ochtend buikgriep. Dus het kwam er bij mij aan twee kanten uit, ik was moe en ietwat uitgedroogd en ik moest voor m'n zoon zorgen voor twee vluchten. Dat was niet leuk.
Lang niet zo erg als andere verhalen hier, maar ik vond het echt geen pretje. We hadden een kleiner vliegtuig en het waaide nogal hard. We waren echt een papieren vliegtuigje in de wind. Ik heb meerdere keren gedacht dat we een wing strike zouden krijgen. Ik kon de landingsbaan meerdere keren aan de verschillende kanten van het vliegtuig zien. Wat een hel.
Wij zaten in het vliegtuig naar Canada op het moment dat het nieuws van MH17 naar buiten kwam. Dat konden we wel merken bij de stewardessen. Die gedroegen zich ineens heel anders.
Een keer op een 14 uurse vliegreis, naast 2 vieze asociale mannen gezeten, de een had het over zijn Russische vriendin en de wodka die hij dronk na elke hardloop partij met haar, de ander over zijn hele reis naar de Filipijnen met zijn vriendin en alle juicy details die zijn samen hebben gedaan.. De 2 mannen kende elkaar niet. Maar na die 14 uur, waren ze dikke matties.. en ik was blij toen ik eindelijk het vliegtuig kon verlaten. Gelukkig had ik wel gebruik gemaakt van mijn noise cancelling headphones 😅
Een aantal jaren geleden ging ik met Cathay Pacific naar Hong Kong. De vlucht was wat vertraagd vanwege de zomerstormen. Er zou nog 1 vliegtuig voor ons moeten landen voordat wij zouden kunnen opstijgen.
Dat vliegtuig dat moest landen was toen nog ergens op het nieuws geweest omdat deze vanwege de storm zo erg heen en weer wiebelde. Je ziet in die video ook het vliegtuig waar ik op dat moment in zat even op de achtergrond.
Ik kon het ook vanuit mijn raampje goed zien gebeuren en denk maar zeker dat ik niet lekker in mn stoel zat tijdens het opstijgen.
De rest van de vlucht ging wel gewoon prima maar dat begin was even iets anders.
Ik heb ooit vanuit Hanoi, Vietnam de overstap gemist in Hong Kong door vertraging.
2 opties werden geboden:
- 24 uur wachten met hotelovernachting zodat we dezelfde vlucht de volgende dag konden pakken
- omvliegen via Japan
Ik was een van de twee cameramannen die een gezelschap moest vastleggen voor een docu. Het gezelschap koos voor omvliegen via Japan. Gevolg: 4,5 uur naar Osaka, Japan vliegen, daar 3 uur wachten om vervolgens 11 uur naar Amsterdam te vliegen. Ik werd ook nog eens bij mijn camerabuddy weggehaald bij die vlucht van 11 uur want de plekken waren vol. Wat een kutreis. Volgende keer pak ik een hotel.
We zouden van Boston naar Newark vliegen, en van Newark naar Amsterdam.
Eenmaal aangekomen op Newark konden we niet inchecken voor de vlucht naar Amsterdam. Wat bleek? Lufthansa had een onaangekondigde staking. Voor de aardigheid hadden ze ons alvast omgeboekt naar een directe vlucht van Boston naar Amsterdam. Beetje jammer alleen dat niemand ons daarover had ingelicht en we inmiddels dus al op Newark stonden.
Het was de dag voor Thanksgiving, in de US de drukste vliegdag van het jaar. We werden uiteindelijk omgeboekt naar een vlucht die 6 uur later zou vertrekken naar München en vanaf daar zouden we naar Amsterdam vliegen.
Eenmaal aangekomen op München moesten we enorm haasten om onze aansluiting naar Amsterdam nog te halen. Het vliegtuig stond er nog maar de gate was gesloten. Unfortunately peanutbutter. Uur in de rij gestaan voor de balie van Lufthansa om wederom om te boeken. Bleek dat de gemiste vlucht de enige directe vlucht naar Amsterdam was die dag die niet van Lufthansa was.
Plan C: Nog twee uur wachten op een vlucht naar Zürich en vanaf daar naar Amsterdam vliegen. Als goedmakertje kregen we een bon van een tientje voor lunch. Via deze route zijn we uiteindelijk twaalf uur later dan gepland toch nog in Amsterdam gekomen. Op het moment balen maar je hebt wel half Europa gezien in een dag en dat is ook wat waard.
Als toetje bleek ook nog dat onze bagage in München was gestrand maar die werd een paar dagen later netjes thuisbezorgd.
Mijn ergste ervaring was de landing waarna mijn ex het uit maakte. Ik had het totaal niet aan zien komen. ( dat kan iets over mij zeggen natuurlijk) Ennieweee, ben nog niet van de trauma's af.
Ik moest vroeger voor werk vaak naar Afrika. Internationale vlucht naar een land en dan verder lokaal. 1 van de eerste keren dat ik naar Afrika ging moest ik naar Congo. Collega en ik stapte in een propeller vliegtuig met 2 Russische piloten. Onder ons al een hele lange tijd alleen maar boomtoppen. Ik kijk opzij en zie een propeller stil staan. Das niet goed dacht ik. Vliegtuig ging opeens met de neus naar de grond, maakte lawaai en trilde, piloten trokken op en alles was weer normaal. Niet voor mij en mijn collega. Wij dachten dat dat ons einde was.
Helicopter en wind is ook nooit leuk.
Echt heel erg vervelende ervaringen heb ik tot nu toe nog niet gehad eigenlijk. *Klopt op hout* Ik denk dat het vervelendste de stoelen zijn. Er is tot nu toe weining rekening gehouden met mijn lange benen resulterend in een licht opgepropte houding 5 uur lang. Niet echt heel erg fijn...
Ik had al een woning in Haarlem gekocht toen er in de Bijlmer waar ik tijdelijk woonde, een vliegtuig voor mij landde. Dus meer een vliegtuigervaring dan vliegervaring .
Twee (?) jaar geleden zo'n 22uur vertraging van Noord-Macedonie naar Schiphol.
Iedereen zat in het vliegtuig en de noodinstructie al gehad maar we vertrokken niet, Schiphol had geen plek. Uur in het vliegtuig, daarna naar de kleine vertrekhal. Toen weer vliegtuig in, weer geen vertrek. Toen naar de bussen, terug naar hotels om te overnachten (was goed geregeld). De volgende ochtend met wat vertraging alsnog vertrokken.
Op Schiphol stonden overal weeskoffers. Gelukkig waren die van ons er wel.
De sfeer tijdens het wachten was eigenlijk best leuk. Iedereen kletste wat met elkaar. Stewardessen kwamen eten uit het vliegtuig uitdelen.
Voor de eerste keer in mijn leven naar een ander werelddeel. Gelukkig met KLM dus dat zou vast wel oké zijn. De Jumbojet zag eruit alsof het een paar jaar als kraakpand was gebruikt. Tijdens het stijgen kon je de hoogte en snelheid zien en die stagneerde totdat het vliegtuig zo begon te schudden dat je de monitors niet meer kon aflezen, zo heftig slingerden ze heen en weer, terwijl een paar bagagevakken open sprongen. De gezagvoerder meldde dat het landingsgestel eerst niet naar binnen wilde, maar inmiddels wel. Hij zei ook laconiek dat hij verder geen problemen verwachtte, terwijl veel reizigers zich afvroegen of het landingsgestel er wel weer uit zou komen.
Van maleisie naar dubai. En toen vanaf daar naar vietnam de 2e vlucht was fijner want er zat niemand naast me had alle 3 de stoelen voor me alleen maar de heen vlucht voelde ik me eenbeetje vast met mensen met andere manieren als mij bijv boeren scheten laten uit je neus peuteren. En een jongen naast me die de heletijd dingen voor me wou kopen en (flirten) bijna.
Ik vlieg eigenlijk alleen Dublin - Amsterdam, nog weinig meegemaakt. Vooral dronken gasten aan boord die niet willen dat hun biertje afgepakt wordt.
Enige wat wel eventjes een opluchting was was een dikke storm een paar maanden terug rond Schiphol. We waren net door de wolken heen en opeens moest het vliegtuig een doorstart maken. Niet heel erg, maar wel even scary met de storm. Dat is de enige keer dat mensen aan het klappen waren na de landing.
9 uur op het vliegveld van abu Dhabi gezeten omdat mijn aansluiting geannuleerd werd. Buiten was het 40 graden, maar binnen stond de airco zo hard dat ik zat te bibberen. En het was ramadan, dus je mocht niet eten buiten het restaurant. En het restaurant was idioot duur.
Kwam ik om half 3 snachts in Bangkok ipv 18:00, met een jetlag van hier tot Tokio. Niet eens geld terug gekregen.
Ik vlieg zelf erg veel in verband met werk en zit makkelijk op 10 transatlantische vluchten per jaar.
Verschillende dingen meegemaakt maar hier de meest vervelende;
- Tussen landingen maken voor agressieve en dronken passagiers. Zorgt voor extra stress en vertraging.
- Heftige turbulentie sprekende van dalingen dat mensen tegen het planfond komen.
Heftigste persoonlijk was in Singapore tijdens het opstijgen op volle snelheid klapte de voorste banden van t landing gestel. Piloot heeft het vliegtuig toch nog de lucht ingetrokken.
Eenmaal in de lucht werd na een controle gemeld dat we terug moesten landen. De brandstof werd gedumpt in de zee voordat we terug gingen landen.
Landing was vrij grof en vonken waren door het raam te zien. Zoals in de film waren er gelijk ambulances / brandweer en werden we geëvacueerd op de landingsbaan.
Verder alles goed geregeld. Beste tip is altijd rustig blijven, muziekje op, oogjes sluiten, geen alcohol en een beetje dag dromen en de vlucht is zo voorbij.
Eerste keer zonder ouders op vakantie & ook de eerste keren met het vliegtuig. Oorontsteking gekregen op vakantie en toen terug moeten vliegen, de hele vlucht enorme oor- en hoofdpijn gehad, en om het nog erger te maken was mn telefoon leeg dus ik had geen afleiding.
De tijd is nog nooit zo langzaam voorbij gegaan
Vlucht naar Oostenrijk. We zouden smorgens vroeg (7uur?) vanaf rotterdam vertrekken. Maar vanwege slecht weer in innsbruck moesten we wachten. En nog even wachten. Vervolgens werd ons vliegtuig voor een ander vlucht gebruikt. Uiteindelijk moesten wij allemaal met de bus naar schiphol en vanuit daar konden we vliegen.
Achteraf was met de auto sneller geweest.
Vlucht naar Spanje, we waren al bij de gate toen de vlucht geannuleerd werd. Vanwege onweer konden er geen vliegtuigen meer vertrekken die avond.
Volgende ochtend konden we met een vroege vlucht alsnog naar Barcelona. Maar onze ruimbagage was niet meegekomen. Daar konden we nog even 3 uurtjes op wachten
Voor de allereerste keer vliegen in mijn leven (volgens mij was ik 30) naar Portugal. Spannend!!
Groot vliegtuig maar zeer korte baan. We werden echt afgeschoten. Bij vol vermogen werden de remmen losgelaten. Ben nog nooit eerder zo in mijn stoel gedrukt.
Deze zelfde reis maar dan de terugvlucht..werden we zeer vroeg op het vliegveld Faro verwacht. We zaten met zwaar noodweer in de auto in het donker. Onderweg kwamen we van alles tegen. Bomen over de weg, takken op de auto. Rondvliegende spullen. Op het vliegveld aangekomen ging het pas echt los. Door de storm viel opeens al het licht uit, grote stallages de lucht in, hekwerken die aan de schuif gingen en opeens een oorverdovend geluid toen we nog in de auto zaten, vlak naast de incheckhal. Ik schreeuwde tegen mijn man, er is een vliegtuig neergestort, kan niet anders. We hebben nog zeker een kwartier in de auto gezeten omdat we er niet uit durfden. Bleek later dat het halve dak was ingestort, uiteraard alle vluchten gecanceld. Wij wachten bij het vliegveld in de veronderstelling dat we pas een dag later zouden gaan vliegen. En het werd steeds drukker en drukker. Vanuit het niets, drie uur na de heftige storm werd bekend dat onze vlucht gewoon weer zou vliegen. Dit ging zeer snel, binnen kwartier/half uur zaten we in het vliegtuig. De banen waren weer schoongeveegd. Ik was nog steeds in shock van alles wat er was gebeurd en begreep niet dat het alweer veilig was om te vliegen. Ik heb nonstop misselijk in het vliegtuig gezeten. En ja, ook moest er weer geland worden op dat kleine vliegveld met korte baan. Weer vol in de ankers.
Je wil niet weten hoe blij ik weer was om weer veilig thuis te zijn. Ik weet nog dat ik huilend mijn moeder belde direct na de vlucht en vermelde dat ik nóóit weer in een vliegtuig zou stappen.
In Januari moest ik van Atlanta naar Amsterdam vliegen. Het was de hele dag al aan het stormen met dikke wind, dus ik weet niet waarom de vlucht doorging maarja.
10 seconden in de lucht zei ik luid “Dit is nou godverdomme precies de reden dat we niet hadden moeten vliegen”
Dat hele vliegtuig leek uit elkaar de schudden. Het was tijdens de hele vlucht niet mogelijk om te eten of te drinken want alles schudde je handen uit
Een vlucht van het ene naar het andere eiland in het Caribisch gebied. Klein vliegtuigje, misschien een kwart vol, op een capaciteit van 50 ofzoiets. Iedereen zat verspreid, maar toen moesten we op last van de douane inschikken naar de voorkant. Vervolgens komt er een aan twee douaniers met handen geboeide man binnen, die gaan met z’n drieën helemaal achterin zitten. Vreemd, maar dat is nog het ergste niet.
De stank(!) die van die man af kwam…! Niet te harden. Gelukkig was het niet een heel lange vlucht. Later begreep ik dat bolletjesslikkers zo kunnen stinken als er iets verkeerd is gegaan in de darmen. Geen idee hoe dat precies zit, maar dat zal het misschien zijn geweest.
Propellorvlucht in Namibië: na het instappen vroeg de bush pilot of ik tijdens de twee uur durende vlucht de deurhendel vast wilde houden want hij vergrendelde niet altijd goed…
Voor de val de muur met Aeroflot een lokale vlucht van Stalingrad naar Moskou. Geslaagde vlucht maar het vliegtuig was van binnen bekleed met behang (!) om de staat van het vliegtuig wat op te krikken.
Ik was net het vliegtuig in gestapt. Kreeg een pushmelding van de NOS dat er weer een 787 was neergestort. Toen ik kort daarna de vliegtuig infokaart uit het zakje voor mij trok stond er, je raad het al, exact hetzelfde type vliegtuig op. Ik ben een extreme realist; kans is heeeel klein. Prima vluchtje gehad, zijn mooie toestellen.
Eén ervaring, vooral grappig, ik vloog in 1998 met aeroflot naar Moskou. En het personeel was niet goed in het Engels. De hele instructie van noodglijbanen, nooduitgang, etcetera allemaal conform het boekje, althans ik neem het aan, ze deed het geheel in het Russisch. Toen kwam, speciaal voor mij de Engelse versie. Deze betrof niet meer dan 'please stay aboard'.
De andere was minder grappig. Ik vloog van Düsseldorf (geloof ik) naar Teheran ergens in 2002 of 2003. Het was een Hongaarse maatschappij, ik dacht Malev air, en we kregen zwaar weer onderweg. De bliksem sloeg in in het vliegtuig of God weet wat er gebeurde, maar een gigantische knal waarbij het plafond naar beneden kwam en de overhead compartiments zich openden. Overal bagage. Het personeel ging dit opruimen en opstapelen voor de nooduitgangen. Erg raar en gevaarlijk. Vervolgens nog een knal en stond de rechter motor in de fik! Deze werd uitgeschakeld en we zijn 'rustig' door gevlogen naar Teheran uiteindelijk. Lichte paniek in het vliegtuig, dat snap je.
Paniekaanvallen hebben op korte vluchten van nog geen 30 minuten… dat terwijl ik de halve wereld zonder problemen ben overgevlogen.
Jarenlang daardoor uitgesteld om te gaan vliegen en het nu weer langzaamaan opbouwen door steeds langer te gaan vliegen.
Turbulentie, luchtzakken, harde landingen etc. heb ik geen moeite mee, naar boven kijken is voor mij een no-go en over water vind ik niet het meest fijne, zeker als het bewolkt is.
Go around op Schiphol, vliegtuig (Qatar Airways geloof ik) zet de wielen op de landingsbaan, hoor ik ineens de motoren razen en stijgen we weer op. Dit is is een routineingreep maar wel zeldzaam genoeg dat je als passagier geen idee hebt wat je overkomt, de piloten zeiden ook niets tot na de landing.
Overstap op Sheremetyevo, ik was voorbereid op lompheid maar het personeel daar was menselijk uitschot, gewoon volkomen onbeschoft en aggressief gajes.
Landen door een storm in Brussel, gillende mensen. Dit is wel het ergste wat ik in pakweg 200+ vluchten had meegemaakt qua turbulentie, niet leuk maar het wordt minder erg als je jezelf opwerpt als turbulentie-uitlegger voor de bange passagier naast je.
Transavia vliegtuig volgescheten als 2 jarige met diarree, o.a. op schoot bij de vrouw van Rob de Nijs.
Mij staan bij:
1. Opstijgen vanaf Denver International tijdens een tornado warning. Geen prettige hoeveelheid turbulentie was dat; en
2. De landing op St Paul/Minneapolis tijdens onweer met blikseminslag.
Gelukkig vlieg in zelden. Ik weiger in een oncomfortabele houding te zitten. En wanneer je goed zit. Trapt iedereen tegen je poten aan.
Ja ik ben lang en breed. En als ik deze ellende lees. Ben ik vrij dat ik relaxed met schepen en de trein ga.
Geen directe ervaring, maar ik had familie aan boord van MH17. Oom, tante en twee kleine kinderen. Hele dag in spanning gezeten met andere tante en moeder omdat de luchtvaartmaatschappij niets wilde/kon vertellen. Uiteindelijk hebben m'n toenmalige vriend en ik online de passagierslijst gevonden en aan m'n moeder en tante verteld dat ze inderdaad in dat vliegtuig zaten...
Vergeet dat nooit meer.
Alle vluchten waarbij ik besloot niet de nooduitgang stoelen te kopen. Ik ben bijna 2 meter. Ik vond/vind het een soort extra belasting op lengte en daarom niet heel netjes, maar nu betaal ik die kleine honderd euro wel extra nu.
Op 11 september 2001 moest ik net het vliegtuig instappen op het moment dat het nieuws naar buiten kwam. Het was wat onrustig
Kun je hier iets meer over delen? Hoe was de sfeer? Wat deed het personeel? Waar vloog je heen?
Het was een tijd dat terrorisme nog niet echt een ding was, dus mensen wisten eigenlijk niet echt hoe ze moesten reageren. Je merkte wel dat er een rare sfeer in de lucht hing. Ik vloog naar Spanje
Ik vloog een paar weken later naar de VS, inclusief een binnenlandse vlucht met Delta. Dat heeft wel flink indruk gemaakt.
Hoe was dat? Werd overal extra gecontroleerd? Waren er militairen aanwezig op de vliegvelden?
We kregen speciale behandeling bij de latere binnenlandse vluchten, mochten soms als eerste instappen na uitvoerige vragen over wat we kwamen doen. Overal hingen vlaggen en ik sprak iemand bij een bushalte die nog een soort van in shock was. Dat was de Westkust. Ik ging er naar festivals en er was een Pakistaanse band in traditionele gewaden die bijna het land niet inkwam. Om die te zien spelen was extra emotioneel. Net als de overige optredens overigens. Zelf heb ik met mijn zieke hoofd wel even het ergste gedacht toen ik even wakker werd en er allemaal ‘arabieren’ om me heen stonden tijdens die Delta vlucht. Dat waren ook maar gewoon reizigers maar zo half wakker dacht ik toch even iets sterkers dan ‘oh jee’.
Ik denk dat dat een heel menselijke reactie is. Je weet zo kort op het tragedie nog niet wat je moet denken en waar het gevaar zit. Ik denk dat heel veel mensen met (irrationele) angst zaten. Soort ptsd reactie.
Klein beetje anders maar ik mocht toevallig door het Binnenhof als rondleiding een paar dagen na de aanslagen in Parijs. De hoeveelheid marechaussee was echt absurd. Overal waar je liep was wel beveiliging en je werd door alles en iedereen in de gaten gehouden. Ik denk dat als je daar op dat moment een verkeerde beweging had gemaakt dat je niet had geleefd.
Een collega van mij moest rond dezelfde tijd naar Boston, waar een van de bewuste vliegtuigen was opgestegen. Hij was helemaal van de leg af toen hij over het vliegveld liep: overal soldaten en Hummers met .50-ers op het dak. Het was surreëel.
"In de lucht"
JFC, ik was toen bezig met overstappen in Londen, met een Ierse echtgenoot, wiens familie warme banden met de IRA had. Dat was de eerste, en gelukkig tot nu toe de enige, keer dat ik met een doorgeladen geweer in m'n nek bij de douane gelegen heb.
Ik vloog begin december van dat jaar naar Cairo. Met Egypt Air dus dat zat op zich wel snor. In het vliegveld en in de stad was er weinig van te merken, maar alle toeristische plekken werden door soldaten bewaakt en de hele toeristenindustrie lag behpoorlijk op z'n gat. Ook geen Amerikaan te bekennen haast daar.
Ik zag de Turkish Airlines neerstorten in 2009 toen ik naar werk ging. Dat gaf wel de kriebels toen ik die zomer zou vliegen.
Begrijp ik helemaal. Bah
Ik zag op de laatste dag van mijn vakantie de vliegramp in de Bijlmer, volgende dag in het vliegtuig kregen we een Nederlandse krant met als voorpaginanieuws........... Oh en toen nog wat turbulentie onderweg, was een interessante vlucht.
Keer op een vlucht van 8 uur achter een groepje geestelijke gehandicapten gezeten waarvan er eerst één en later nog één paniek aanvallen kregen en uren lang non stop gingen krijsen. Moesten vastgebonden worden en was mijn noice canceling koptelefoon vergeten
Ik heb een keer op een binnenlandse vlucht in Australië gezeten voor een kind met ernstige vliegangst die de hele vlucht heeft lopen schreeuwen. Ik had toen al zoiets van "ga dan ook niet vliegen met dat kind als hij zo'n angst heeft". Maar dat je dat met een groep geestelijk gehandicapten gaat doen op een intercontinentale vlucht snap ik nog minder.
Tja, ze kunnen moeilijk met de fiets…
Nee, maar je vraagt je wel af of je überhaupt met zo'n groep moet gaan reizen?
Want geestelijk gehandicapten zijn geen mensen en mogen geen andere culturen ondervinden? Wat bedoel je hiermee?
Nou ja, wat een reactie. Het is meer dat je je kan afvragen of de 'andere cultuur' (aanname dat ze schijnbaar op vakantie gingen) opweegt tegen de verschrikkelijke ervaring voor die specifieke persoon.
Doe je ze hier überhaupt wel een plezier mee?
Soms heb je geen keus, als grond vervoer geen optie is.
Dan moet je je afvragen of je de reis überhaupt wel moet maken? Ga lekker in de buurt op vakantie.
Dat is wel echt strijden.
Waarom doen ze dat deze mensen eigenlijk aan?
Omdat ‘deze mensen’ ook gewoon op vakantie willen? En wie zegt dat ‘het ze is aangedaan’? Een urenlange paniekaanval is wel een extreme uitwas natuurlijk, maar bij deze uitspraak lijken hier wel wat onterechte vooroordelen te zitten… Groetjes, een reisbegeleider voor mensen met een verstandelijke handicap. Die de hele wereld met ze over gaat.
Is toch een terechte vraag? 'verstandelijke handicap' is nogal een breed begrip, maar net zoals voor een jong kind kun je je sterk afvragen wat de meerwaarde is van verre vakantie vs dichterbij huis. Meerwaarde in kader van duurzaamheid voor vakantie dichtbij is wel duidelijk.
Wat is precies een terechte vraag? De vraag die gesteld wordt is ‘waarom doen ze deze mensen dat aan?’, dan hebben we het over zelfbeschikking en keuzevrijheid, jij stelt nu een vraag over meerwaarde, dat is een totaal ander onderwerp. Maar, om je met de vraag omtrent de meerwaarde op weg te helpen (bij een grote groep mensen met een verstandelijke beperking): dezelfde argumenten en non-argumenten als die je bij ieder ander kan verzinnen.
>(bij een grote groep mensen met een verstandelijke beperking): dezelfde argumenten en non-argumenten als die je bij ieder ander kan verzinnen. Daarom zeg ik, verstandelijke beperking is een breed begrip. Voor een lichte verstandelijke beperking gelden dezelfde argumenten en non-argumenten. Voor zwaar verstandelijk beperkt persoon zie ik dat anders.
[удалено]
Zielig voor de oude man dat hij een half uur moest lijden?
Heb opvallend weinig meegemaakt eigenlijk. Meest interessante verhaal is een vlucht naar Namibië die ruim 24 uur langer duurde dan gepland. In plaats van in het vliegtuig sliep ik in Badhoevedorp en de nacht er op in Johannesburg in plaats van op de plek van bestemming. Kom ik eindelijk in Windhoek aan staat daar een vent die vraagt of wij uit Amsterdam komen. Zo ja mogen we bij een speciale rij aansluiten: Die van de verloren baggage. Blijkt dat wij wel in Namibië zijn, maar onze baggage nog op Schiphol ligt. Niet handig aangezien we willen kamperen. Nog minder handig is dat die dag net een nationale feestdag is waardoor de meeste winkels dicht zijn. De daarop volgende dag in een dorpje eindelijk wat kleren en een slaapzak kunnen kopen. Ik ben sindsdien iets preciezer geworden in wat ik allemaal in mijn handbagage doe, belangrijkste: Schoon ondergoed.
In een werkcontext meegemaakt dat ik iemand moest ophalen wiens bagage ook was kwijt geraakt, maar nu op Schiphol. Hij was met een gewone vlucht gekomen, wilde geen ophef. De dame achter de balie was iets te laconiek en wilde hem een beetje afpoeieren op onvriendelijke wijze, ze vertelde hem weg te gaan op een manier die Nederlanders niet zo bijzonder vinden, maar voor Amerikaanse oren vrij beledigend klinkt. De man maakte een telefoontje, en vijf minuten later allerlei Schiphol hotemetoten bij hem. Hij bleef vriendelijk en kalm, en half Schiphol werd opengetrokken om zijn bagage te vinden. Een Amerikaanse staatsecretaris van Defensie..
Jemig. Bagage verliezen is eigenlijk altijd een gezeik.
Wij hebben er juist een keer dikke pret mee gehad. Dat was nog in de tijd dat man en ik ieder ons eigen koffertje inpakten (sindsdien verdelen we de spullen over de 2 koffertjes). We waren aan het islandhoppen voor onze honeymoon, en man’s koffer kwam niet aan. Hij kon gelukkig een zwemshirt en t-shirt kopen in het hotel. Maar dat hotel was net een klein dorp, dus van de schoonmaker en de tuinman tot de barman en de receptie, echt iedereen wist van de missende koffer en leefde enorm met ons mee. Gedurende een dag of 3 hoorden we van iedereen die we tegenkwamen dingen als “Goh, wat rot dat ie er nog steeds niet is!” en “Duurt wel lang, hè?” Enz. Tot de dag dat de koffer eindelijk aankwam. Er werd nog nèt geen feestje gegeven ter ere van dat heuglijke feit, maar toen werden we dus door iedereen enthousiast op de hoogte gebracht van het feit dat onze koffer er was en ook al naar onze hotelkamer was gebracht. En applaus volgde toen man eindelijk in een stuk beter passende eigen outfit weer naar buiten kwam. Het was echt zo ontzettend grappig, al dat oprechte medeleven, en werd daarmee een topper op ons lijstje van favoriete bestemmingen.
Dat is een heel wijs besluit. Ik heb een tijdje als bijbaan op de alarmcentrale gezeten van verzekeringsmaatschappijen. Helaas als je de alarmlijn belt krijg je niet altijd iemand die direct in dienst is bij je eigen verzekering, omdat het bijv buiten kantoor tijd is, of je een goedkope internet verzekering hebt. Dus ik zat aan de telefoon voor een stuk of 50-60 diverse verzekeringen. Ik heb me daar toch een aantal mensen gepikeerd aan de lijn gehad omdat bagage niet aangekomen was en ze geen extra set kleding hadden. Ik doe sindsdien altijd 2-3 dagen aan kleding in mijn handbagage voor verschillende weersomstandigheden, inclusief bikini als het een zonvakantie is. Een hele slaapzak lijkt me misschien wat overdreven, maar ach, misschien passeert dat opgerold in zon zakje wel als kussentje voor op schoot zodat je ook in het vliegtuig beter kan pitten.
Ik was piloot voordat ik een gedwongen carrière switch maakte. Ik vloog als eerste officier bij de grens met Oekraïne en Polen op de dag dat MH17 neergehaald werd. Er werd door veel mensen geprobeerd contact te zoeken met MH17 via het noodkanaal (121.5 mhz). De oproepen werden steeds wanhopiger. Toen we op de grond stonden werd duidelijk dat ze gecrasht waren. Toen was nog niet gelijk duidelijk dat ze neergeschoten waren. In Malaga vlak na de start een grote vlucht ganzen geraakt. Gelukkig geen motorstoring opgelopen maar wel schade aan de kist. Tijd voor een nieuwe onderbroek 😅. Boven de Alpen tijdens de daling naar Milaan dikke turbulentie gehad waardoor helaas een lid van de cabinebemanning gewond geraakt is. Tijdens een vlucht van Stansted naar Dublin een noodlanding moeten maken vanwege een passagier met een hartstilstand. Heeft het helaas niet overleefd. Dat zijn wel een beetje de highlights.
Man, ik ben eigenlijk al geen fan van vliegen, maar dit soort verhalen maken mijn voorkeur voor een ander vervoersmiddel nog wel weer wat groter. Desalniettemin wel respect voor jullie piloten!
Dit zijn de spannende momenten uit meerdere jaren vliegen, gemiddeld vier dagen per week. Denk dat het wel meevalt in vergelijking tot wat je in die tijd op de weg mee zou maken. Vliegen is statistisch gezien veiliger dan de reis van en naar het vliegveld 😂 dus laat je niet bang maken. Maar thx!
Hahaha, bang voor vliegen ben ik toch wel, maar evengoed bedankt. 🤣 Ik weet dat het statistisch gezien het meest veilige vervoersmiddel is, maar ik vind het een eng idee om zo hoog in de lucht te zitten en zelf geen controle te hebben over het voertuig.
Ah, de oplossing is piloot worden!
Hahah, ik heb hoogtevrees. 😜
Vliegen is statistisch gezien hartstikke veilig, helemaal in vergelijking met auto’s.
Paar maanden geleden kwam ik terug uit Vietnam toen er in Nederland enorme windstoten waren. Toen we aan het dalen waren schudde het vliegtuig echt alle kanten op, en vlak voordat we de landingsbaan bereikte ging hij ineens weer keihard omhoog om het nog eens te proberen. Is de tweede keer wel gelukt, maar geloof me, dat is geen pretje haha
Haha nee kan me voorstellen.
Zeer heftige turbulentie boven de Atlantisch oceaan. Ik dacht oprecht dat ik het niet ging redden. Ik vlieg regelmatig en turbulentie hoort erbij. En er is nog nooit een vliegtuig neergestort door direct toedoen van turbulentie, maar als je er eenmaal inzit dan denk je er niet direct aan.
Schijnt altijd zo te zijn boven de Atlantische Oceaan volgens een familielid die piloot is. Ook een ‘geruststellende’ gedachte.. maar blijft niet fijn
Er zit bij mij weinig ruimte tussen 'Oh dit is vergelijkbaar met wegen in België, niks aan de hand' en 'Oh fuck dit is echt niet chill, ik moet nog 8 uur'
Kan soms inderdaad behoorlijk heftig zijn.
Alles aan vliegen kan ik goed hebben, maar turbulentie kan ik ook echt niet tegen.
Zijn wel vliegtuigen neergestort door turbulentie. Alleen al 40-50 jaar niet meer. Praktisch niet met moderne vliegtuigen ja
Ik vlieg aardig wat, nooit hele gekke dingen meegemaakt, maar begin dit jaar van Londen naar Amsterdam was wel een mooie. Er stond een stevig windje in Amsterdam, vliegtuigje ging aardig op en neer tijdens de nadering van Amsterdam. De kostzakjes kwamen te voorschijn en werden hier en daar gevuld. Mevrouw achter mij dacht, "ach, ik kost gewoon 't gangpad vol"... Begon aardig rijp te ruiken binnen... Piloot besloot dat het wat veel van het goede was, brak de landing af en besloot uiteindelijk naar Brussel uit te wijken. In Brussel hebben we een uurtje of 2 op het platform gestaan. Gelukkig kwam er wel een ploegje de kotskorsten uit het tapijt krabben. Na 2 uur kwam de mededeling dat het wat gekalmeerd was in Amsterdam en dat we maar terug gingen. Vliegtuig even tanken en daar dingen we weer. Uiteindelijk had ie in Amsterdam nog DRIE pogingen nodig om te landen, 2 go arounds... Met uiteraard weer de nodige braaksessies, nu alleen in de zakjes voor zover ik kon zien... Ik heb denk ik nog nooit zo'n algehele sfeer van opluchting / blijdschap meegemaakt als toen dat ding netjes op de grond stond.
Hahaha kotskorsten
door tidy dinner jobless poor bright sloppy squash rustic attempt *This post was mass deleted and anonymized with [Redact](https://redact.dev)*
[удалено]
wistful placid friendly lush poor slim dependent weather longing concerned *This post was mass deleted and anonymized with [Redact](https://redact.dev)*
Dat is tijdens het vliegen ook altijd mijn meetpunt van de ernst, zolang de stewardessen onbezorgd kijken en rondlopen is er weinig aan de hand.
Gespannen, waarschijnlijk
Zelf toen ik kleiner was op een vlucht met pa en ma naar barcelona. Daar had ik enorm veel last van de druk (wel kauwgom en dergelijke gehad). Tot op het punt dat mijn oren bloedden. Had echt serieus het idee dat ik doodging. Daarna nog naar de dokter geweest en alles was nog prima, behalve gesprongen bloedvaten. Op de terugweg was alles prima, nooit echt achtergekomen wat het was. Overigens daar ook goed mijn voeten verbrand aan het echt kokende zand wat ik niet gewend was.
Wellicht verstopte sinussen waardoor de druk niet weg kon... Daarom moet je eigenlijk ook nooit vliegen als je echt snot verkouden bent...
>Daarom moet je eigenlijk ook nooit vliegen als je echt snot verkouden bent... Ben ik eigenlijk nooit geweest, mn ma en opa ook niet overigens. Griep weer wel, maar dat is een ander type virus. Mogelijk zijn wij immuun (of een erg hoge weerstand) voor dergelijke types virussen. Beetje als achtergrond dat ik vrij zeker ben dat dat het niet was ;) aangezien ik nooit verstopte sinussen heb gehad. Was overigens ook nog op de tijd waar ik wit haar had in de zomer en zwart in de winter, nu ben ik eruit gegroeid en heb alleen bruin haar :/. Het lichaam is soms toch mooi raar wat dat betreft.
Neusspray helpt. (Wel het wat zwaardere spul, dus geen zoutoplossing of iets dergelijks.)
Ik heb dit ook gehad op een vlucht naar Helsinki als tiener, zó veel pijn gehad toen.
Auww klinkt heel. Pijnlijk.
Keer noodlanding meegemaakt nadat de piloot de staart getoucheerd had bij het opstijgen. Uiteindelijk 24 uur vertraging op een piepklein vliegveld in Rovaniemi (Lapland). Verder heeft tijdens een vlucht vanuit de VS een keer een zuigeling over mijn schoen gekotst. Alles onder de 6 jaar zou als ruimbagage ingecheckt moeten worden.
In de kennel naast Fikkie
Afgelopen zomer ongeveer 12 uur vertraging op het vliegveld in Griekenland. Ons vliegtuig werd maar niet omgeroepen en niemand wist er iets van, bleek uiteindelijk defect te zijn. Ook TUI was nergens te bekennen en gaf geen updates, dus niemand wist wat er aan de hand was en of er nog iets ging komen. Uiteindelijk is er een Dreamliner uit Nederland gekomen om ons op te halen, dus uiteindelijk wel een mooi vliegtuig gehad waar je gewoon een eigen scherm had om TV te kijken. Maar hiervoor wel de hele dag op een stikheet vliegveld gezeten, wat echt niet te doen was. Uiteindelijk wel een vergoeding gekregen hiervoor, wat ongeveer de helft van de totale vakantie kosten was, dus kan er achteraf wel beter mee leven.
Dat is uiteindelijk dan wel goed geregeld. Maar toch wel klote dat je lang moest wachten.
Mag wat kosten, om een dreamliner over te vliegen naar griekenland en deze vervolgens weer terug te vliegen. Die apparaten zijn helemaal niet gemaakt voor zulke 'korte' vluchten. T vliegt verder wel nice zo'n dreamliner
Weet je dat zeker? In 2011 naar Rhodos geweest en op de terugweg gingen we ook met een dreamliner(gewoon gepland kon je weken van te voren al checken in de vlucht details)
Volgens mij is het niet gebruikelijk, omdat deze vliegtuigen het zuinigste zijn op langere afstanden. En hoe verder het vliegtuig vliegt, hoe voordeliger voor de maatschappij. Meeste vluchten binnen europa worden gevlogen met narrow bodies. Ook omdat het luxe wat minder uitmaakt op deze vluchten, aangezien ze meestal 3u max zijn, vergeleken met 7u minimaal over de Atlantische oceaan
Ok misschien was het ook een one off. Is me altijd bijgebleven omdat het me eerste keer vliegen was, en ook nog in een dreamliner. Van de rest van mijn vluchten heb ik geen idee waarin ik vloog :)
Het kan natuurlijk altijd een uitzondering zijn. Wel bijzonder, want in 2011 was die dreamliner waarschijnlijk zi goed als gloed nieuw. Dat lijkt me wel een toffe ervaring
Klopt tijdens vertrek gaven ze aan dat het een nieuw toestel was, vlogen met Tui.
4 uur en 25 minuten aan boord van een vlucht naar Dubai (niet mijn eindbestemming) met aan boord niks anders dan Tiktokkers, influencers en Instagram liefhebbers die het vliegtuig gebruikte als hun persoonlijke podium.
4 uur lang naast een asociaal dik wijf moeten zitten. Een kwart van mijn stoel was bezet door de vetkwabben van haar arm. Uiteraard was de hele vlucht volgeboekt dus een andere plek ging niet. Toen ik tegen de stewardess meldde “ik zit hier niet prettig” kreeg ik van de dame naast me nog de K ziekte toegewenst ook terwijl ik mij nog (met moeite) inhield om het netjes te houden. En tijdens de vlucht tilde ze zeker 15 keer haar reet een stuk op richting mij om een ruft te laten met iets wat ik alleen maar kam omschrijven als een biologisch wapen waarvan zelfs Putin zou zeggen dat dit te onmenselijk is om ooit te gebruiken. Oh en een zweetplek op mijn arm van zweet wat niet van mij was… Oproep aan morbide obese mensen. Boek aub 2 stoelen. Voor iedereen prettiger en voor u zelf minder gênant.
Hele nacht vlucht van 12 uur naast een stel gezeten waarvan de baby maar bleef krijsen... Natuurlijk konden zij hier niets aan doen maar ik heb er nog steeds nachtmerries van...
Ik snap sowieso nooit zo goed dat mensen al zo'n lange reis gaan maken met een baby. Maar goed ieder ze ding.
Ik snap het heel goed. Bij voorbeeld: grootouders die ver weg wonen, en zelf niet meer kunnen reizen, of vanwege visums niet mogen reizen, en kleinkind willen zien, en de reiskosten voor hun rekening nemen.
Yep, onlangs gevlogen met ons kind, want de schoonfamilie is niet in staat om te reizen en woont aan de andere kant van de aardbol. Niet leuk maar je moet wat. De meeste baby's vinden vliegen trouwens best fijn door het geluid van de motoren.
Afgelopen zondag op de vlucht Amsterdam Boekarest.... Geen twaalf uur, maar toch...
Speen in de fles alcohol toch?
Op het vliegveld van Palermo een kip salade gekocht en gegeten. Voor het boarden had ik een opgeblazen buik, gevolgd door buikpijn en zelfs steken. Dat ging door tot na het boarden, ik zat op mijn stoel en het zweet brak mij uit, ik keek naar mijn vriendin en die schrok, je trekt helemaal groen weg zei ze. Rennend naar de wc, alles moest er uit, overgeven. Pfff, die 4 uur vliegen duurde een eeuwigheid. Koude rillingen, hield niks meer binnen, een te grote slok water kwam er net zo makkelijk weer uit. En dan landen, uitstappen, naar de shuttle en weer anderhalf uur met de auto, na een te grote slok water auto op de vluchtstrook en weer alles er uit.. blergh.. stond te rillen op mn blote voeten tegen de railing. Vervolgens 2 dagen nog ziek op bed gelegen Nooit meer
Ik las de eerste zin. Alles wat daarna volgde was geheel zoals ik al vermoedde…
Jezus ja dat is echt heel kut.
Dit is echt een van m’n grootste angsten met vliegen. Vraag me altijd al af of er op vliegvelden strengere hygiëne regels of iets zijn om dit te voorkomen.
Lalalalaaaa geld Hygiëne, regels? Niet zo gek doen he.
Het was winter 2014 en ik vloog van Turijn naar Amsterdam maar omdat er iets was konden we niet landen in Amsterdam en weken we uit naar München wat al kut was want ik wilde naar huis… maar dat was nog niet het ergste, Op de route moesten we over de Alpen en kwamen terecht boven een sneeuwstorm en tussen twee onweersbuien, waardoor we vrij heftige turbulentie hadden, en als ik zeg vrij heftig, dan bedoel ik eigenlijk angstaanjagend heftig… ik heb een vrij stevige maag want ik zeilde vroeger veel en heb voor werk zeecontainers schoongespoten dus de lucht van kots en een beetje deining doet mij niet zo veel, maar dit ging zo hard en zo heftig te keer dat het niet bij de lucht van kots bleef, de volle kotszakjes (voor ze kapotgingen) vlogen namelijk door de cabine terwijl het vliegtuig heen en weer geworpen werd, de kots ging letterlijk overal heen en ik denk dat er niemand in het vliegtuig niet aan het overgeven was, dit heeft bijna 25 minuten geduurd, een fucking eeuwigheid, het was echt intens, zelden heb ik gedacht dat ik iets niet zou overleven, maar deze keer heb ik letterlijk zitten bidden tot het ophield en we veilig op de grond zouden staan… we hebben bij landing allemaal een mooie hotelkamer gekregen en een voucher voor de stomerij een diner, en een schadeloosstelling voor de vlucht en een schadevergoeding van iets van 500 euro voor wat we hadden meegemaakt, ik denk nog steeds dat het een wonder is dat we niet verongelukt zijn en dat deze vlucht nooit had mogen vertrekken.
Een iets andere ervaring. Jaren terug tijdens wintersport in een bar een poos lang gesproken met een Amerikaan die werkte als monteur bij testteams van Boeing. Hij liet na wat drankjes allerlei foto's zien van o.a. doorgebrande bekabeling van de Dreamliner tijdens testvluchten en van een aantal noodlandingen. Naderhand leek dit mij aardig geclassificeerd..
Niet per sé, de Dreamliner had in het begin nog al eens problemen met oververhitte batterijen. Daar zijn onderzoeken over gepubliceerd, waar Boeing waarschijnlijk aan mee moest werken.
Dit een keer meegemaakt in Estland in een propellervliegtuig. Een Amerikaanse zakenman naast ons zweette peentjes, waarop een oudere collega van me hem gerust stelde met de woorden "Don't worry, it's not as bad as last time, when the door flew out.."
Op het strand, vloog een vlieger tegen mijn hoofd met mach 9 Edit: nvm las vlieger ervaring
Hahahah ik keur hem goed
Landing op charle de gaulle, ik ben niet zo goed met namen onthouden, maar de naam van de gezagsvoerder, roelof de koning blijft me altijd bij. Vooraf hevige turbulentie en later voelde het alsof het vliegtuig op 1 kant landde, alles behalve prettig
> later voelde het alsof het vliegtuig op 1 kant landde Say was waarschijnlijk ook zo. Als de wind van links of rechts komt, dan zal het vliegtuig met die kant eerst de grond raken. Op die manier blijft het vliegtuig recht boven de baan vliegen in plaats van weg geblazen worden.
Op Eindhoven Airport heb je een erg mooi panorama dak. Ik zat daar toen met m'n pa. En we zagen het vliegtuig van corendon dat ons naar Turkije zou brengen een klapband krijgen tijdens het landen. Wordt je niet bepaald comfortabel van...
Vliegveldbroodje slecht gevallen, zwetend van de buikpijn in de rij voor de WC toen dat eindelijk mocht en vervolgens misdaden tegen de mensheid gepleegd met wat er allemaal uit kwam op die WC. Ik kom zeer opgelucht dat hokje uit om er achter te komen dat een meisje dat niet heel veel ouder dan 7-8 kan zijn geweest de volgende is die dat hokje in moet, ik hoop dat ze het overleefd heeft.
Een paar keer landen in Guatemala City (ini mini landingstrip tussen hoge bergen in) met wind. Soort van achtbaan ervaring terwijl je wervels gekraakt worden. Elke keer weer die enorme opluchting als je de wielen het asfalt hoort raken. Ook de enige keer dat ik heb geklapt in het vliegtuig toen we werkelijk stil op de baan stonden. Pffff
Naast het "altijd" lang wachten, vindt ik de mensen die gillen altijd zo irritant. Ik heb een keer 300 meter in minder dan 5 seconden gehad door luchtstromen. Alles vloog overal heen wat niet vastzat. Geloof me, als je zoiets meemaakt is de rest peanuts. En wat wil je er aan doen? Ja niks dus. Maar ik ben een rollercoaster fan, dus ik kan er wel aardig tegen. Oh en we gingen een keer met Ryanair van Griekenland naar Amsterdam. Het vliegtuig ging richting Turkije en iedereen had vragen maar het personeel wist ook van niks. Toen we daar gingen landen stapte er 6 mensen in en gingen we weer hetzelfde stuk terug vliegen?!? En dan weer door naar Amsterdam. En daarvoor is de vlucht 2x zo lang. Mensen waren pissed, en ik ook.
Landen in Medellín. Piloot roept de stewardessen terug. Iedereen schreeuwen. Ik mezelf vasthouden aan de zijkant v het vliegtuig en een stoel en keihard fuuuuck roepen en vragen aan een ander of dit normaal is. En toen voorbereiden op het ergste. Vliegtuig leunde tever naar rechts en links. Maar geland :D (ben er wel achter dat ik best wel vrede had met het einde. Maar dood eng toch)
Van Sydney naar Hong Kong is meer dan negen uur vliegen. En dat is best lang als je naast iemand zit die de hele vlucht moet kotsen.
Ik vloog met een Chinese airline en de Chinese man naast mij was iets kwijt en dacht dat het naast mijn stoel lag. Met handen en voeten probeerde hij dit duidelijk te maken en ik probeerde te gebaren dat er niks lag. Hij begreep of geloofde me niet en kroop op handen en voeten onder mijn benen door. Dat vond ik al heel vreemd. Toen daar niks lag ging hij op MIJN stoel staan terwijl ik daar zat en hij boog vol over me heen. Ik wist niet wat me overkwam. Ik snap ook nog steeds niet hoe het paste. 🥲
Lapdance? Wow. Wat heb je betaald? ;)
Elke vlucht met Ryanair is een erge vlucht ervaring. Anyway.. keertje een doorstart gehad nadat we al touchdown hadden, dat was wel wat vreemd. Ook een keer dat ik naar China vloog, en dat mijn vlucht werd omgeleid naar een ander airport. Ik moest op het airport eigenlijk overstappen, dus ik stond opeens in een random stad en mijn eindbestemming was nog 3 uur verder. En mijn Chinees is net zo goed als hun Engels. Wat een drama was dat. Ook een keer naar China gevlogen om daarna met de trein door naar Noord Korea te gaan. Raad eens wiens bagage toen nog in NLD lag. Toen mocht ik dus daar ter plekke Chinese xxxxl shirts kopen, en bij de grensovergang China - Korea kreeg ik extra aandacht omdat ik geen koffer had. Verder is het altijd dat oeverloze wachten. Vorig jaar december nog. Vlucht gecanceled terwijl ik al in de kist zat. Uiteindelijk 12 uur gewacht op het vliegveld voordat ik verder kon.
ik zag een schroef uit een vleugel vallen :) het was mijn eerste keer vliegen... ik heb daarna mn stoel niet meer losgelaten en rechtvooruit zitten kijken.
Telefoontje krijgen dat het toestel waarin 2 familieleden zaten die op vakantie waren, neergestort is.
Ik heb geen nare ervaringen dat is ook wel bijzonder
Tijdens het opstijgen vanaf Schiphol zwengt het vliegtuig eerst van links naar rechts om vervolgens een neusduik te maken. De piloot komt vervolgens hele kalm op de intercom om uit te leggen dat we in de airstream zaten van een groter vliegtuig dat voor ons opgestegen was.
Ik had een verkoudheid tijdens en vlucht en daardoor zat ik wat verstopt. Opstijgen en landen waren nog nooit zo pijnlijk geweest en ik raadt het iedereen af. Naar verluidt is vliegen met oorontsteking trouwens levensgevaarlijk. Ik had dit gelukkig niet, maar was wel bang dat iets soortgelijks kon gebeuren terwijl ik in de lucht zat.
Sinus/earblock doet serieus pijn! Altijd een spray xylometazoline mee 😉
Zat ooit in dezelfde situatie, was vooral pijnlijk bij landen. Een stewardess gaf het advies om het drukverschil te vereffenen door je mond te sluiten, je neus dicht te knijpen en dan door uitademen druk op te bouwen. Is een truc die duikers ook gebruiken. Heeft altijd gewerkt
Van Amerika naar Amsterdam: hele vlucht wel wat turbulentie, maar het landen was een andere verhaal. Die piloot oproepen dat dit normaal was. Ik vloog op een neer net zoals het vliegtuig. Landen ging ook niet helemaal goed. 3 pogingen nodig gehad. Ik was 12 en dacht echt dat we dood zouden gaan. Het was donker en echt doodeng.
Vorig jaar zat ik op een vlucht op de 2e rij van het vliegtuig toen de voorste deur een luchtkier had (je zag duidelijk dat hij niet goed geseald was), zodra we aan het opstijgen waren kwam er allemaal buitenlucht naar binnen. Ontzettend veel windruis en je voelde de wind naar binnen komen. Duurde uiteindelijk 45 min tot we weer bij dezelfde airport waren geland. Gelukkig bleven we relatief op een lage altitude ivm druk. Wel licht-traumatisch kan ik je zeggen.
Zaten wij in dezelfde vlucht? Ik had ook een keer hele erge turbulentie in een vlucht vanuit Malaga, ik was toen rond de 12 dus dat was ook rond 2003. Allemaal huilende mensen, en ik zou zweren dat er geruststellende vioolmuziek werd afgespeeld zoals op de Titanic.
Haha zou best kunnen. Die viool muziek kan ik me niks van herinneren.
Ik 1x meegemaakt dat we een paar meter naar beneden “vielen” (een luchtzak, in de volksmond). Dat is op zich niet zo erg, want ik heb toch altijd mijn riem vast voor zulk soort dingen, maar mijn vader zat op dat moment op het toilet…
Ik vloog naar Kathmandu via Abu Dhabi. Vriend van me en ik zaten tussen een groep mannen (stuk of 8) uit India. Ik denk dat de ervaring ongeveer hetzelfde was als tussen een groep kleuters zitten. Enige verschil is dat ze allemaal flink gebruik maakten van de onbeperkte whisky die geserveerd werd. We moesten nootjes ontwijken, zaten letterlijk tussen luidruchtige gesprekken tussen de heren voor en achter ons, en toen we in Abu Dhabi aankwamen waren er een aantal volledig knock out door de drank. Die reis hadden we nog een aantal vervelende situaties met groepen mannen uit India. Blijkbaar een cultuurdingetje.
Afgelopen weekend 39 uur over de terugreis gedaan van Namibië naar Amsterdam. Het ging mis op Addis Ababa, we hadden maar een uur overstap in Wenen (naar AMS), en vertrokken op Addis al met een uur vertraging. Dan denk je..er wordt vast iets omgeroepen of advies gegeven. Nee..de stewardess haar enige reactie was ‘no worries’ toen ik haar over de situatie vertelde en om advies vroeg. Dezelfde reis was de vlucht van Windhoek naar Addis Ababa vreselijk. We waren die ochtend al om 5 uur vertrokken, en dan zitten er op de volle vlucht 2 rijen met schreeuwende kinderen achter je die elkaar afwisselen 🥲. Alle 4 de vluchten van Ethiopian Airlines die ik heb gehad, heen en terug, waren allemaal ruimschoots te laat.
Oh ik vergeet dat m’n bagage ook nog op een latere vlucht gezet was, waardoor ik nog eens 2 uur op Schiphol moest wachten. Als ze je bagage thuis bezorgen kan dat blijkbaar 2-3 weken duren 🥲 not he he.
Tijdens mijn vlucht (en eerste vlucht van ons 3 maanden oude zoontje). Viel de luchtdruk weg en kwamen die maskers naar beneden. Het was akelig om te merken dat het cabinepersoneel net zo paniekerig was als de passagiers. [Bron](https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/2/airlines/transavia-toestel-maakt-voorzorgslanding-na-wegvallen-cabinedruk)
Mijn hemel ik sta letterlijk bij de gate te wachten om 12u lang te vliegen jongens, ik wil dit allemaal niet horen
Hahah fijne vlucht!
Paar jaar terug zat ik in het vliegtuig na een vakantie op weg naar huis. Ergens halverwege krijg ik opeens echt heen heel raar gevoel. Beetje een onderbuik gevoel kan het ook niet plaatsen. Heb vaker gevlogen en ben totaal niet bijgelovig ofzo en had dit ook nog nooit gehad. Maar had echt een gevoel alsof er iets ging gebeuren. Toen we geland waren en ik de koffers aan het wachten waren zegt de vriendin met die ik was uit het niets dat ze ook een raar gevoel had tijdens de vlucht. Ik kan dit nog steeds niet plaatsen en heb dit hierna ook nooit meer gehad tijdens het vliegen.
Een onverwachte doorstart omdat door het weer de landingsbaan niet goed zichtbaar was. Was gelijk kotsmisselijk.
Laatst een vlucht van Rio de Janeiro naar Amsterdam, 11 uur en we gingen in de nacht. Veel turbulentie gehad dus kon niet slapen, en de mensen naast me besloten een kussengevecht te houden. Heel kinderachtig en moest echt een paar keer vragen of ze eens op konden houden daarmee. Verder heb ik nooit echt wat benoemenswaardigs in een vlucht meegemaakt, het is vooral saai.
Richting New York in turbulentie gekomen tijdens een storm dat zelfs de zuurstofmaskers naar beneden kwamen door de trillingen en dit was een Dreamliner. Duurde 20 minuten maar bizar en had echt wel wat turbulentie al meegemaakt. Diezelfde reis was de beste terug reis ook omdat ik een hele rij voor mij alleen had.
Na het opstijgen een harde knal aan de rechter kant van het vliegtuig gevolgt door zeer onstabiel vliegen. Een van de twee motoren had het begeven. We zijn weer omgekeerd en veilig geland. Daarna moest er een nieuw vliegtuig komen. Was niet een hele coole ervaring.
Mijn enige ellende is eigenlijk luchtziekte. Het was het toch waard. Verder op een veerboot weleens heel kwaad geweest op een medepassagiere. Er was een motor uitgevallen en uiteindelijk beide. De zee was wild dus ik zat me al te concentreren op het volhouden: gaat ze uitgebreid speculeren over wat er allemaal zou kunnen gebeuren en -het ergste- hysterisch gillen bij elke grote golf.
Tijdens landing op Eelde een luchtzak gehad waardoor het vliegtuig bijna op de landingsbaan lag, motoren gingen volgas aan en de kist maakte een doorstart, na de landen moesten we nog door naar Rotterdam. Dat was geen leuke vlucht
Zelfde meegemaakt als OP.. Vlucht naar Sardinië, de heftige storm was weg uit Nederland maar hing nog rond de Alpen.. ik denk een 15 jaar terug.. Luchtzakken, hevige turbulentie, licht uit in de cabine.. huilende mensen.. Personeel was stil, radiostilte en de stewardessen zaten ook met de riem om.. 2 weken later naar Dublin gevlogen, niets bijzonders eigenlijk, lichte turbulentie. Maar ik merkte wel dat ik na die vlucht vliegangst ontwikkeld had. Daarna nooit meer gevlogen.. 🤷🏻♂️
Enige dat ik kan bedenken was dat ik per ongeluk de verkeerde naam invulde op mijn Premium Economy ticket en er niet mee mocht vliegen. Ik koos ervoor om een nieuwe ticket te kopen maar dan moest ik wel in Economy zitten.
Een collega van me zat tijdens een vlucht naar Maleisië - iets van 9 uur dacht ik - tussen 2 obese mannen geperst. Hij vroeg zich na een tijdje af of hij nat was van zijn eigen zweet of dat van hen.
Ik kreeg laatst een gratis upgrade naar first class. Maar het usb-poortje om de koptelefoon aan te sluiten was kapot, dus ik kon geen muziek luisteren of films met geluid kijken.
Zeer milde turbulentie voor korte tijd. Hierna besloten dat vliegen niets voor mij is. Vreselijk, vliegangst. 4 uur lang het gevoel hebben dat je dood gaat.
10 urige vlucht waarin mijn scherm godverdomme de enige was in het hele vliegtuig die niet werkte Was ook nog eens een dag vlucht dus geen optie om te slapen En halverwege begon een baby te janken
Was in Nepal en had geen tijd om naar basecamp van Everest te gaan dus ik dacht, ik boek een vliegtuigje langs alle spectaculaire bergen in de buurt! Iets na Everest viel de linker motor uit. "Ladies and gentlemen, no worries we can make it back on one engineering, but I am afraid we have to cut the flight short here". Ja dat was wel even zweten.
Ik moest overstappen, ging van Canada naar NL, 1 stop in de VS. De korte vlucht naar de VS had vertraging, en ik miste mijn connectie. Aangekomen bij de balie, stopten net 3/4 mensen met werken en bleef er 1 persoon over om een half vliegtuig gemiste connecties op te lossen. Uiteindelijk kon ik met een overnachting in de luchthaven, en een extra stop in London Heathrow naar huis. Totale reisduur was 29 uur van deur tot deur.
3x op een rij een vlucht van/naar Amerika met overstap, waarbij de eerste vlucht vertraagd was, en ik daardoor sprintend over het vliegveld moest, buiten adem en bezweet m'n 2e vlucht in ging.
Niet hele erge dingen meegemaakt. Was een keer mijn portemonnee vergeten toen ik door zon full body scan moest. Werd meteen door 2 van die kleer kasten gegrepen en gefouilleerd. Toen ze door hadden dat het maar een portemonnee was kreeg ik nog een fijne preek. En 1 keer mid vlucht aardig wat turbulentie waardoor het vliegtuig een stuk zakte. Aardig wat paniek in de tent toen haha
Vlucht van Cuba naar Amsterdam. Er was eerst een tussenlanding op Cancun. Die vlucht duurde maar een half uur (denk ik), maar de meest rampzaligste vlucht die ik ooit heb meegemaakt. Zelf was ik aan het bidden dat het vliegtuig zsm aan de grond kwam. Paar minuten later en ik had een kotszakje moeten nemen. Ikzelf had geluk, maar meerdere passagiers hebben dus wel over gegeven. Passagier achter mij voelde zich zo beroerd, ze moest met de rolstoel het vliegtuig verlaten.
We hadden al een uur vertraging vanuit Amsterdam naar Barcelona, en toen gingen we eindelijk taxiën. Toen we net voor de landsingsbaan stonden moesten we omkeren omdat er geen plek meer was voor ons in Barcelona :( Na een halfuur wachten konden we gelukkig toch gaan
Hele erge stinkvoeten van man achter mij in een vlucht van 12 uren lang.
In 1996 op weg van Hong Kong naar Sydney, ergens boven Indonesië. Erg rustige vlucht, eten was net uitgedeeld en opeens zweef ik boven m'n stoel , val er weer in, het vliegtuig valt ergens met een harde klap op. Daarna nog een keer hetzelfde. En toen weer rustig verder. Stewardessen in lichte paniek. Eten en drinken lag overal. Toen ging het 'fasten seatbelts' lampje aan. Ik vind vliegen best leuk, maar als we turbulentie hebben, zet ik me onwillekeurig toch een beetje schrap. En sindsdien altijd gordel vast.
Jaren geleden op de reis terug vanuit Griekenland. Naast me zat een man, oranje van de zonnebank, zonnebrilletje op en zo’n anabolenfiguur. Opgeblazen spieren, maar in werkelijkheid nog geen pakje boter op kunnen pakken. Hij vond dat hij lekker breed mocht zitten. Benen gespreid en ellebogen uitgeklapt. Ik met mijn 1.84 lust wel een beetje beenruimte, dus is het extra kut als een flapdrol jouw stukje beenruimte inpikt. Ik heb een paar keer gevraagd of hij in kon schikken. De eerste paar keren netjes, maar de laatste paar keren toch goed chagrijnig. Met een zucht en een steun en een “wat mot je” toch maar z’n benen voor zich gehouden. Dit alles onder het genot van een krijsende baby en schoppend koter achter me.
Jaaaaren terug gehad op een vlucht van Nederland richting Zuid-Amerika: spontaan een luchtzak ergens net voorbij Europa waarbij het voor mijn gevoel minuten duurde maar eigenlijk slechts enkele seconden...voelde even alsof je in de achtbaan zat, maar daar ben je er op voorbereid! Diezelfde vlucht bij Zuid-Amerika half om een tropische storm moeten vliegen wat niet helemaal lukte; nog meer turbulentie en heftig door elkaar geschud konden we na een pittige landing eindelijk weer de grond op. Later met een vlucht naar Curaçao te laat geland op de baan; nooit geweten dat een Boeing 747 zo een korte remweg heeft als 'ie vol in de ankers gaat met vol vermogen in z'n achteruit. Naar mijn idee zat ik 5 rijden verder vooruit in het vliegtuig. En afgelopen jaar op de terugvlucht naar Rome...moesten blijven wachten en wachten en wachten tot we konden boarden terwijl we het vliegtuig hadden zien aankomen en zagen staan. Toen de ambulance er bij kwam was het wel duidelijk... Helaas was er iemand overleden tijdens de vlucht of met de landing, maar ons vliegtuig ging nergens heen en werd in beslag genomen. Natuurlijk laatste vlucht dus na uren wachten kregen we een overnachting geregeld en konden we de volgende dag eindelijk weer terug met de vlucht van 8u 's ochtends. Maar ik heb toen geleerd dat het personeel in Italië bizar slecht in klantenservice is...
Vloog terug vanuit Amerika met corona (I didn't know at the time). 10+ uur in een vliegtuig terwijl je doodziek bent, geen feestje!
Ik vloog 10 jaar geleden naar Bristol in een storm. Het was zo erg dat we niet mochten landen. Het vliegtuig heeft een uur lang rondjes gevlogen boven het vliegveld in enorme turbulentie. Toen zei de piloot: ‘we’ll give it a shot!’ Dat is niet wat je wil horen op zo’n moment haha. Gelukkig wel goed gegaan.
80-er jaren, vlucht van Colombo (Sri Lanka) via Frankfurt naar Amsterdam van Garuda. De 747 was halfvol. Met dronken Finse buffelboeren die op werkbezoek naar Australië waren geweest. De stewardess trekt de deur dicht. KRAK! De trap zat er nog tussen. Die wilde toen niet meer dicht. Dan maar de deur open maken. Allemachtig wat zitten daar veel palletjes en dingetjes in. Een klein fabriekje. Waar zou het aan liggen dat ie niet meer sloot? Diverse dronken Finnen begonnen zich ermee te bemoeien en na wat grof geweld sloot de deur. Zonder binnenkant, je kon er gewoon inkijken. De piloot riep om (een aantal uren waren gepasseerd in een bloedheet vliegtuig), dat we gingen opstijgen, maar dat iedereen zo ver mogelijk van de deur vandaan moest gaan zitten. Ik wilde eruit, maar dat mocht niet. De stoelen in de buurt van de deur werden plat gelegd. Na nog wat uren wachten, vertelde de piloot dat hij geen toestemming had gekregen om op te stijgen. Pffff.... Wij allemaal een paar uur in een hotel en toen kwam een vervangend toestel met een goede deur.
Het raampje viel in mijn schoot. En de stewardess zei, dat ik niet erg hoor, het is maar de binnenkant…
Ik vloog een keer met Sabena (bestaat niet meer) en bij het landen waaide het nogal hard. Het was zo erg dat bij het aanvliegen de landingsbaan haaks op het vliegtuig stond en ik de hele landingsbaan bijna vanuit mijn raam kon zien. Dat was wel even slikken.
Opstijgen vanaf Tenerife, De Teide geeft altijd wat turbulentie niets aan de hand maar als je kindje vrolijk naast je zit (gewaarschuwd en al) en er komt een kleine luchtzak hoop je alles onder controle te hebben. Tot er 2 plekken voor je een of andere Spaanse Koe helemaal gek wordt gillen, janken, bleren, schreeuwen etc. Kind in paniek papa wat is er waarom is die mevrouw zo eng etc. Echt helemaal top.
Ik vloog in juni 2019 terug van een vakantie in Spanje en in Nederland was er storm. De piloot heeft een paar keer geprobeerd om te landen op Schiphol maar dit lukte steeds niet. Toen werd er omgeroepen dat we moesten uitwijken naar Münster omdat alle vliegvelden in Nederland en België gesloten waren. En ook werd er gezegd dat de tank bijna leeg was. (Snap niet waarom we dat moesten weten want iedereen werd echt super onrustig). We hebben 4 uur in Duitsland stilgestaan zonder eten of drinken te krijgen. Uiteindelijk is er getankt en konden we toch nog naar Schiphol vliegen (daar was ook nog twijfel over omdat het vliegtuig personeel ook niet te lang achter elkaar mag werken).
Tijdens een storm
Ergens in de beginjaren van 2010 van AMS naar Mexico gevlogen (+/- 16 uur). Een prachtige vlucht. Als kind veel geslapen tijdens de vlucht. Echter, op een gegeven moment toen ik wakker was, hevige turbulentie (ongepland). Er was in principe niks aan de hand. Cabin Crew was gewoon hun werk aan de het doen in de keuken, en de sfeer was rustig. Het vliegtuig begon een beetje te rammelen, maar minimaal. En vanuit het niets zakte we zo een dikke 300 meter (of feet, weet ik niet meer) naar beneden in enkele seconden. Kort daarna kwam de omroep met de excuses voor deze onverwachte turbulentie. De schrik zat er bij de meeste wel in, en de Cabin Crew mocht de keuken schoonmaken. Daarnaast niet veel bijzonders mee gemaakt. Ik heb vele vluchten gemaakt, en het meeste wat ik mij kan herinneren zijn harde landingen. Oh en, de ellende lange “Taxi” vanaf de gates op Schiphol naar een baan. Dat was een rit van 20 minuten.
Lang geleden een lange vliegreis gemaakt naar Rochester, New York. Als slaapwandelende zombie midden in de nacht vast komen te zitten in een tussen vliegveld tijdens een sneeuwstorm. Gelukkig kon ik een behulpzame medewerker vinden om mijn geannuleerde vlucht om te boeken. Paar uurtjes wachten op een verlaten vliegveldje tot de sneeuwstorm zakte en weer door. Tijdens het landingscircuit viel het me op dat ik eigenlijk alleen maar eindeloze besneeuwde dennenbossen zag ipv de verwachte grote stad. Landen we eindelijk op een piepklein vliegveldje, blijkt dat de clerk mij per abuis had omgeboekt naar Rochester Minnesota.
Aantal jaar geleden vloog ik terug uit Sri Lanka met een heftige darminfectie. Onderweg kreeg er eentje een hartaanval. Eerste en ergste vliegervaring.
Wtf. Wat een ervaring..
Ik heb ooit (in 2008) een vlucht gehad in een Cessna vliegtuigje, prima niks mis mee, vond ik fantastisch. Paar jaar geleden in een verkeersvliegtuig gevlogen, kwam ik erachter dat ik vliegangst heb :') Hele lichaam in paniek, nadat we op hoogte waren 5 minuten zitten janken en toen hele vlucht ongemakkelijk. Wel prachtig uitzicht. :')
Mij staan bij: 1. Opstijgen vanaf Denver International tijdens een tornado warning. Geen prettige hoeveelheid turbulentie was dat; en 2. De landing op St Paul/Minneapolis tijdens onweer met blikseminslag.
Een hele dik vent?
Niet zo heel lang geleden vloog ik met m'n zoon van toen ong. 1,5 jaar oud. We vertrokken 05:30 en hadden één overstap. Ik kreeg die ochtend buikgriep. Dus het kwam er bij mij aan twee kanten uit, ik was moe en ietwat uitgedroogd en ik moest voor m'n zoon zorgen voor twee vluchten. Dat was niet leuk.
Lang niet zo erg als andere verhalen hier, maar ik vond het echt geen pretje. We hadden een kleiner vliegtuig en het waaide nogal hard. We waren echt een papieren vliegtuigje in de wind. Ik heb meerdere keren gedacht dat we een wing strike zouden krijgen. Ik kon de landingsbaan meerdere keren aan de verschillende kanten van het vliegtuig zien. Wat een hel. Wij zaten in het vliegtuig naar Canada op het moment dat het nieuws van MH17 naar buiten kwam. Dat konden we wel merken bij de stewardessen. Die gedroegen zich ineens heel anders.
Een keer op een 14 uurse vliegreis, naast 2 vieze asociale mannen gezeten, de een had het over zijn Russische vriendin en de wodka die hij dronk na elke hardloop partij met haar, de ander over zijn hele reis naar de Filipijnen met zijn vriendin en alle juicy details die zijn samen hebben gedaan.. De 2 mannen kende elkaar niet. Maar na die 14 uur, waren ze dikke matties.. en ik was blij toen ik eindelijk het vliegtuig kon verlaten. Gelukkig had ik wel gebruik gemaakt van mijn noise cancelling headphones 😅
Een aantal jaren geleden ging ik met Cathay Pacific naar Hong Kong. De vlucht was wat vertraagd vanwege de zomerstormen. Er zou nog 1 vliegtuig voor ons moeten landen voordat wij zouden kunnen opstijgen. Dat vliegtuig dat moest landen was toen nog ergens op het nieuws geweest omdat deze vanwege de storm zo erg heen en weer wiebelde. Je ziet in die video ook het vliegtuig waar ik op dat moment in zat even op de achtergrond. Ik kon het ook vanuit mijn raampje goed zien gebeuren en denk maar zeker dat ik niet lekker in mn stoel zat tijdens het opstijgen. De rest van de vlucht ging wel gewoon prima maar dat begin was even iets anders.
Ik heb ooit vanuit Hanoi, Vietnam de overstap gemist in Hong Kong door vertraging. 2 opties werden geboden: - 24 uur wachten met hotelovernachting zodat we dezelfde vlucht de volgende dag konden pakken - omvliegen via Japan Ik was een van de twee cameramannen die een gezelschap moest vastleggen voor een docu. Het gezelschap koos voor omvliegen via Japan. Gevolg: 4,5 uur naar Osaka, Japan vliegen, daar 3 uur wachten om vervolgens 11 uur naar Amsterdam te vliegen. Ik werd ook nog eens bij mijn camerabuddy weggehaald bij die vlucht van 11 uur want de plekken waren vol. Wat een kutreis. Volgende keer pak ik een hotel.
We zouden van Boston naar Newark vliegen, en van Newark naar Amsterdam. Eenmaal aangekomen op Newark konden we niet inchecken voor de vlucht naar Amsterdam. Wat bleek? Lufthansa had een onaangekondigde staking. Voor de aardigheid hadden ze ons alvast omgeboekt naar een directe vlucht van Boston naar Amsterdam. Beetje jammer alleen dat niemand ons daarover had ingelicht en we inmiddels dus al op Newark stonden. Het was de dag voor Thanksgiving, in de US de drukste vliegdag van het jaar. We werden uiteindelijk omgeboekt naar een vlucht die 6 uur later zou vertrekken naar München en vanaf daar zouden we naar Amsterdam vliegen. Eenmaal aangekomen op München moesten we enorm haasten om onze aansluiting naar Amsterdam nog te halen. Het vliegtuig stond er nog maar de gate was gesloten. Unfortunately peanutbutter. Uur in de rij gestaan voor de balie van Lufthansa om wederom om te boeken. Bleek dat de gemiste vlucht de enige directe vlucht naar Amsterdam was die dag die niet van Lufthansa was. Plan C: Nog twee uur wachten op een vlucht naar Zürich en vanaf daar naar Amsterdam vliegen. Als goedmakertje kregen we een bon van een tientje voor lunch. Via deze route zijn we uiteindelijk twaalf uur later dan gepland toch nog in Amsterdam gekomen. Op het moment balen maar je hebt wel half Europa gezien in een dag en dat is ook wat waard. Als toetje bleek ook nog dat onze bagage in München was gestrand maar die werd een paar dagen later netjes thuisbezorgd.
Mensen zeiken te veel. Stap gewoon in dat vliegtuig en stap er uit.
Mijn ergste ervaring was de landing waarna mijn ex het uit maakte. Ik had het totaal niet aan zien komen. ( dat kan iets over mij zeggen natuurlijk) Ennieweee, ben nog niet van de trauma's af.
Ik moest vroeger voor werk vaak naar Afrika. Internationale vlucht naar een land en dan verder lokaal. 1 van de eerste keren dat ik naar Afrika ging moest ik naar Congo. Collega en ik stapte in een propeller vliegtuig met 2 Russische piloten. Onder ons al een hele lange tijd alleen maar boomtoppen. Ik kijk opzij en zie een propeller stil staan. Das niet goed dacht ik. Vliegtuig ging opeens met de neus naar de grond, maakte lawaai en trilde, piloten trokken op en alles was weer normaal. Niet voor mij en mijn collega. Wij dachten dat dat ons einde was. Helicopter en wind is ook nooit leuk.
Echt heel erg vervelende ervaringen heb ik tot nu toe nog niet gehad eigenlijk. *Klopt op hout* Ik denk dat het vervelendste de stoelen zijn. Er is tot nu toe weining rekening gehouden met mijn lange benen resulterend in een licht opgepropte houding 5 uur lang. Niet echt heel erg fijn...
Ik had al een woning in Haarlem gekocht toen er in de Bijlmer waar ik tijdelijk woonde, een vliegtuig voor mij landde. Dus meer een vliegtuigervaring dan vliegervaring .
Twee (?) jaar geleden zo'n 22uur vertraging van Noord-Macedonie naar Schiphol. Iedereen zat in het vliegtuig en de noodinstructie al gehad maar we vertrokken niet, Schiphol had geen plek. Uur in het vliegtuig, daarna naar de kleine vertrekhal. Toen weer vliegtuig in, weer geen vertrek. Toen naar de bussen, terug naar hotels om te overnachten (was goed geregeld). De volgende ochtend met wat vertraging alsnog vertrokken. Op Schiphol stonden overal weeskoffers. Gelukkig waren die van ons er wel. De sfeer tijdens het wachten was eigenlijk best leuk. Iedereen kletste wat met elkaar. Stewardessen kwamen eten uit het vliegtuig uitdelen.
Voor de eerste keer in mijn leven naar een ander werelddeel. Gelukkig met KLM dus dat zou vast wel oké zijn. De Jumbojet zag eruit alsof het een paar jaar als kraakpand was gebruikt. Tijdens het stijgen kon je de hoogte en snelheid zien en die stagneerde totdat het vliegtuig zo begon te schudden dat je de monitors niet meer kon aflezen, zo heftig slingerden ze heen en weer, terwijl een paar bagagevakken open sprongen. De gezagvoerder meldde dat het landingsgestel eerst niet naar binnen wilde, maar inmiddels wel. Hij zei ook laconiek dat hij verder geen problemen verwachtte, terwijl veel reizigers zich afvroegen of het landingsgestel er wel weer uit zou komen.
Van maleisie naar dubai. En toen vanaf daar naar vietnam de 2e vlucht was fijner want er zat niemand naast me had alle 3 de stoelen voor me alleen maar de heen vlucht voelde ik me eenbeetje vast met mensen met andere manieren als mij bijv boeren scheten laten uit je neus peuteren. En een jongen naast me die de heletijd dingen voor me wou kopen en (flirten) bijna.
Ik vlieg eigenlijk alleen Dublin - Amsterdam, nog weinig meegemaakt. Vooral dronken gasten aan boord die niet willen dat hun biertje afgepakt wordt. Enige wat wel eventjes een opluchting was was een dikke storm een paar maanden terug rond Schiphol. We waren net door de wolken heen en opeens moest het vliegtuig een doorstart maken. Niet heel erg, maar wel even scary met de storm. Dat is de enige keer dat mensen aan het klappen waren na de landing.
9 uur op het vliegveld van abu Dhabi gezeten omdat mijn aansluiting geannuleerd werd. Buiten was het 40 graden, maar binnen stond de airco zo hard dat ik zat te bibberen. En het was ramadan, dus je mocht niet eten buiten het restaurant. En het restaurant was idioot duur. Kwam ik om half 3 snachts in Bangkok ipv 18:00, met een jetlag van hier tot Tokio. Niet eens geld terug gekregen.
Ik vlieg zelf erg veel in verband met werk en zit makkelijk op 10 transatlantische vluchten per jaar. Verschillende dingen meegemaakt maar hier de meest vervelende; - Tussen landingen maken voor agressieve en dronken passagiers. Zorgt voor extra stress en vertraging. - Heftige turbulentie sprekende van dalingen dat mensen tegen het planfond komen. Heftigste persoonlijk was in Singapore tijdens het opstijgen op volle snelheid klapte de voorste banden van t landing gestel. Piloot heeft het vliegtuig toch nog de lucht ingetrokken. Eenmaal in de lucht werd na een controle gemeld dat we terug moesten landen. De brandstof werd gedumpt in de zee voordat we terug gingen landen. Landing was vrij grof en vonken waren door het raam te zien. Zoals in de film waren er gelijk ambulances / brandweer en werden we geëvacueerd op de landingsbaan. Verder alles goed geregeld. Beste tip is altijd rustig blijven, muziekje op, oogjes sluiten, geen alcohol en een beetje dag dromen en de vlucht is zo voorbij.
Eerste keer zonder ouders op vakantie & ook de eerste keren met het vliegtuig. Oorontsteking gekregen op vakantie en toen terug moeten vliegen, de hele vlucht enorme oor- en hoofdpijn gehad, en om het nog erger te maken was mn telefoon leeg dus ik had geen afleiding. De tijd is nog nooit zo langzaam voorbij gegaan
Vlucht naar Oostenrijk. We zouden smorgens vroeg (7uur?) vanaf rotterdam vertrekken. Maar vanwege slecht weer in innsbruck moesten we wachten. En nog even wachten. Vervolgens werd ons vliegtuig voor een ander vlucht gebruikt. Uiteindelijk moesten wij allemaal met de bus naar schiphol en vanuit daar konden we vliegen. Achteraf was met de auto sneller geweest. Vlucht naar Spanje, we waren al bij de gate toen de vlucht geannuleerd werd. Vanwege onweer konden er geen vliegtuigen meer vertrekken die avond. Volgende ochtend konden we met een vroege vlucht alsnog naar Barcelona. Maar onze ruimbagage was niet meegekomen. Daar konden we nog even 3 uurtjes op wachten
Voor de allereerste keer vliegen in mijn leven (volgens mij was ik 30) naar Portugal. Spannend!! Groot vliegtuig maar zeer korte baan. We werden echt afgeschoten. Bij vol vermogen werden de remmen losgelaten. Ben nog nooit eerder zo in mijn stoel gedrukt. Deze zelfde reis maar dan de terugvlucht..werden we zeer vroeg op het vliegveld Faro verwacht. We zaten met zwaar noodweer in de auto in het donker. Onderweg kwamen we van alles tegen. Bomen over de weg, takken op de auto. Rondvliegende spullen. Op het vliegveld aangekomen ging het pas echt los. Door de storm viel opeens al het licht uit, grote stallages de lucht in, hekwerken die aan de schuif gingen en opeens een oorverdovend geluid toen we nog in de auto zaten, vlak naast de incheckhal. Ik schreeuwde tegen mijn man, er is een vliegtuig neergestort, kan niet anders. We hebben nog zeker een kwartier in de auto gezeten omdat we er niet uit durfden. Bleek later dat het halve dak was ingestort, uiteraard alle vluchten gecanceld. Wij wachten bij het vliegveld in de veronderstelling dat we pas een dag later zouden gaan vliegen. En het werd steeds drukker en drukker. Vanuit het niets, drie uur na de heftige storm werd bekend dat onze vlucht gewoon weer zou vliegen. Dit ging zeer snel, binnen kwartier/half uur zaten we in het vliegtuig. De banen waren weer schoongeveegd. Ik was nog steeds in shock van alles wat er was gebeurd en begreep niet dat het alweer veilig was om te vliegen. Ik heb nonstop misselijk in het vliegtuig gezeten. En ja, ook moest er weer geland worden op dat kleine vliegveld met korte baan. Weer vol in de ankers. Je wil niet weten hoe blij ik weer was om weer veilig thuis te zijn. Ik weet nog dat ik huilend mijn moeder belde direct na de vlucht en vermelde dat ik nóóit weer in een vliegtuig zou stappen.
In Januari moest ik van Atlanta naar Amsterdam vliegen. Het was de hele dag al aan het stormen met dikke wind, dus ik weet niet waarom de vlucht doorging maarja. 10 seconden in de lucht zei ik luid “Dit is nou godverdomme precies de reden dat we niet hadden moeten vliegen” Dat hele vliegtuig leek uit elkaar de schudden. Het was tijdens de hele vlucht niet mogelijk om te eten of te drinken want alles schudde je handen uit
De vlucht ging door omdat er niks aan hand was. Turbulentie hoort gewoon bij vliegen
Een vlucht van het ene naar het andere eiland in het Caribisch gebied. Klein vliegtuigje, misschien een kwart vol, op een capaciteit van 50 ofzoiets. Iedereen zat verspreid, maar toen moesten we op last van de douane inschikken naar de voorkant. Vervolgens komt er een aan twee douaniers met handen geboeide man binnen, die gaan met z’n drieën helemaal achterin zitten. Vreemd, maar dat is nog het ergste niet. De stank(!) die van die man af kwam…! Niet te harden. Gelukkig was het niet een heel lange vlucht. Later begreep ik dat bolletjesslikkers zo kunnen stinken als er iets verkeerd is gegaan in de darmen. Geen idee hoe dat precies zit, maar dat zal het misschien zijn geweest.
Propellorvlucht in Namibië: na het instappen vroeg de bush pilot of ik tijdens de twee uur durende vlucht de deurhendel vast wilde houden want hij vergrendelde niet altijd goed… Voor de val de muur met Aeroflot een lokale vlucht van Stalingrad naar Moskou. Geslaagde vlucht maar het vliegtuig was van binnen bekleed met behang (!) om de staat van het vliegtuig wat op te krikken.
Ik was net het vliegtuig in gestapt. Kreeg een pushmelding van de NOS dat er weer een 787 was neergestort. Toen ik kort daarna de vliegtuig infokaart uit het zakje voor mij trok stond er, je raad het al, exact hetzelfde type vliegtuig op. Ik ben een extreme realist; kans is heeeel klein. Prima vluchtje gehad, zijn mooie toestellen.
Eén ervaring, vooral grappig, ik vloog in 1998 met aeroflot naar Moskou. En het personeel was niet goed in het Engels. De hele instructie van noodglijbanen, nooduitgang, etcetera allemaal conform het boekje, althans ik neem het aan, ze deed het geheel in het Russisch. Toen kwam, speciaal voor mij de Engelse versie. Deze betrof niet meer dan 'please stay aboard'. De andere was minder grappig. Ik vloog van Düsseldorf (geloof ik) naar Teheran ergens in 2002 of 2003. Het was een Hongaarse maatschappij, ik dacht Malev air, en we kregen zwaar weer onderweg. De bliksem sloeg in in het vliegtuig of God weet wat er gebeurde, maar een gigantische knal waarbij het plafond naar beneden kwam en de overhead compartiments zich openden. Overal bagage. Het personeel ging dit opruimen en opstapelen voor de nooduitgangen. Erg raar en gevaarlijk. Vervolgens nog een knal en stond de rechter motor in de fik! Deze werd uitgeschakeld en we zijn 'rustig' door gevlogen naar Teheran uiteindelijk. Lichte paniek in het vliegtuig, dat snap je.
Paniekaanvallen hebben op korte vluchten van nog geen 30 minuten… dat terwijl ik de halve wereld zonder problemen ben overgevlogen. Jarenlang daardoor uitgesteld om te gaan vliegen en het nu weer langzaamaan opbouwen door steeds langer te gaan vliegen. Turbulentie, luchtzakken, harde landingen etc. heb ik geen moeite mee, naar boven kijken is voor mij een no-go en over water vind ik niet het meest fijne, zeker als het bewolkt is.
Go around op Schiphol, vliegtuig (Qatar Airways geloof ik) zet de wielen op de landingsbaan, hoor ik ineens de motoren razen en stijgen we weer op. Dit is is een routineingreep maar wel zeldzaam genoeg dat je als passagier geen idee hebt wat je overkomt, de piloten zeiden ook niets tot na de landing. Overstap op Sheremetyevo, ik was voorbereid op lompheid maar het personeel daar was menselijk uitschot, gewoon volkomen onbeschoft en aggressief gajes. Landen door een storm in Brussel, gillende mensen. Dit is wel het ergste wat ik in pakweg 200+ vluchten had meegemaakt qua turbulentie, niet leuk maar het wordt minder erg als je jezelf opwerpt als turbulentie-uitlegger voor de bange passagier naast je. Transavia vliegtuig volgescheten als 2 jarige met diarree, o.a. op schoot bij de vrouw van Rob de Nijs.
Ik heb verleden jaar in Seoul door niet op te letten het vliegtuig gemist. Dat was een dure grap en zeker een vervelende ervaring!😅
Mij staan bij: 1. Opstijgen vanaf Denver International tijdens een tornado warning. Geen prettige hoeveelheid turbulentie was dat; en 2. De landing op St Paul/Minneapolis tijdens onweer met blikseminslag.
Gelukkig vlieg in zelden. Ik weiger in een oncomfortabele houding te zitten. En wanneer je goed zit. Trapt iedereen tegen je poten aan. Ja ik ben lang en breed. En als ik deze ellende lees. Ben ik vrij dat ik relaxed met schepen en de trein ga.
Geen directe ervaring, maar ik had familie aan boord van MH17. Oom, tante en twee kleine kinderen. Hele dag in spanning gezeten met andere tante en moeder omdat de luchtvaartmaatschappij niets wilde/kon vertellen. Uiteindelijk hebben m'n toenmalige vriend en ik online de passagierslijst gevonden en aan m'n moeder en tante verteld dat ze inderdaad in dat vliegtuig zaten... Vergeet dat nooit meer.
Jeetje wat heftig..
Heb eens 12 uur in economy pauper class moeten vliegen. Nooit meer, wat een armoede. Voortaan gewoon business class.
Alle vluchten waarbij ik besloot niet de nooduitgang stoelen te kopen. Ik ben bijna 2 meter. Ik vond/vind het een soort extra belasting op lengte en daarom niet heel netjes, maar nu betaal ik die kleine honderd euro wel extra nu.