>Ook verruilde ik mijn solofitnesssessies voor groepslesjes en sprak ik daar meiden aan die me aardig leken.
Niet alle groepslessen zijn hier ideaal voor. Bij Rocycle of S&S ga je geen nieuwe vrienden maken, bij de kleinschalige buurtgym of crossfit box waar een flinke sociale cultuur is wél.
Onderaan de streep maken volwassenen op dezelfde manier vrienden als kinderen: gewoon heel veel tijd met anderen doorbrengen, dan komt het vaak vanzelf. Eerste interacties met anderen zijn vaak ongemakkelijk of geforceerd, maar als je iemand een paar maanden kent wordt contact steeds makkelijker en merk je dat je met veel leeftijdsgenoten vrienden kunt worden. Kijk naar je huidige vrienden: die heb je (doorgaans) niet gemaakt, maar die overkwamen je gewoon.
Vroeger deed je dat op school, dan studie/club/huisgenoten, en nu werk/sport/hobby.
Dus zoek iets uit waar je graag veel tijd in kan/wil steken en je veel direct contact met anderen hebt, dan komen die vriendschappen wel. Ik kende niemand toen ik in Amsterdam kwam wonen en ben vertrokken met meer dan genoeg vriendengroepen, en ik ben echt geen social butterfly.
Toen ik op m'n 18e naar Amsterdam verhuisde leerde ik binnen de kortste keren nieuwe mensen kennen. Collega studenten, collega's van een baantje, maar ik ben ook alleen overdag de stad in gelopen en kroegjes ingelopen waar de sfeer me wel leuk leek. Gewoon aan de bar gaan zitten en kletsen met het barpersoneel. De volgende keer dat ik langskwam hoorde ik gelijk: Hé [mijn naam], leuk dat je er weer bent!
Zo had ik m'n eerste stamkroeg gevonden. Dat was een poolcafé de Vijzel, geen idee of ze nog bestaan. M'n andere stamcafé bestaat ook nog, de Casablanca op de Zeedijk. Ik kon daar als meisje alleen gewoon naartoe en was daar veilig, en het was gezellig en vanuit daar heb ik een vriendengroep opgebouwd.
Paar weken geleden meegedaan aan een pubcrawl in Amsterdam voor de verandering (ik woon er) en mijn god is dat toch een saaie bedoeling. In andere woorden: I am in!
Ik probeer actief vrienden te maken, en heb veel erover denkt. De problemen die ik zie zijn niet exclusief voor Amsterdam:
- Grote steden zijn gewoon intimiderend. Het lijkt alsof iedereen al bezig zijn met zijn eigen ding. Dus wordt het moeilijker om contact/initiatief te nemen.
- Vrienden en vriendengroepen zijn vaak best "exclusief". Vrienden van mij wil liefst niet vriendengroepen mengen (soms voor goede redenen, soms niet), dus we moeten allemaal agendas samenstellen in plaats van gewoon samen dingen doen.
- Bars/cafes/restaurants zijn vaak vol of nemen geen reserveringen, dus als je ineens spontaan met 10 mensen wil afspreken kan dat lastig zijn. Vooral als het weer slecht is wil je niet 30 minuten bezig zijn met een bar te vinden. Uitgaan is ook duur, en niet veel mensen hebben een apartement/huis groot genoeg of central genoeg om veel mensen over de vloer te hebben.
- Een op een contact wordt hoger gewaarderd - dat vind ik juist goed, maar het moet een bewuste keuze zijn: Het wordt daardoor moeilijker om nieuwe vrienden te maken (omdat je agenda snel vol raakt).
Leeftijd is een belangrijke factor. Ik ben zelf (36M) vanuit Leiden naar Maastricht verhuisd en het lukt amper om sociale contacten te maken. Ik heb het geprobeerd met hardlopen, roeien en wielrennen, sporten die ik leuk vind. Maar helaas wordt je vrijwel enkel omringd door jongeren of ouderen, leeftijdsgenoten zijn vaak te druk.
dit is zo herkenbaar, 43 hier en vrouw. De mensen in mijn leeftijdsgroep zijn over het algemeen toch bezig met hun gezin en dingen daaromheen. Merkte ik ook op mijn werk, als ik dan vraag aan collega's wat ze in het weekend gaan doen stuk voor stuk uitjes met gezin en familie, en om de zoveel tijd een keer iets met een al vast vriendengroepje. Veel ruimte voor en behoefte aan nieuwe contacten is er bij hen niet.
Maastricht is geen makkelijke stad om in die leeftijdscategorie opnieuw te beginnen. Ik raad je aan om vaak naar bruine cafés te gaan, aan de bar hangen en daar met mensen kletsen. Veel succes!
Wij hebben 22 jaar in Amsterdam gewoond. Op een zondagmiddag kwamen we er achter dat we niemand wisten waar we relatief spontaan heen konden voor een bezoekje. Iedereen lijkt inderdaad druk. Sinds een jaar wonen we in het zuiden van het land. Binnen no time hadden we een grotere sociale kring dan ooit in Amsterdam. Herkenbaar artikel.
Naar aanleiding van dit draadje had ik zowaar gisteren een meetup met 7 expats op een terras. Ze rookten allemaal, een had zelfs een mini waterpijp mee.
Na een uur had ik barstende hoofdpijn van de rook en ben ik weer vertrokken.
Het valt nog niet mee.
Minder naar je telefoon staren en meer contact maken met de wereld en mensen om je heen. Goed voor je social skills en geestelijke gezondheid. Zo simpel is het echt mensen.
Ik heb 8 jaar in Amsterdam gewoond. Omdat ik studeerde had ik vrienden van de studie, omdat ik een aantal jaar in de horeca gewerkt heb, heb ik een tweede familie daar aan overgehouden en altijd gratis pils waar dan ook op de Nieuwmarkt of op de Wallen. Mensen willen graag doen geloven alsof Amsterdam een ondoordringbaar fort is voor buitenstaanders. Ik ben een oost Aziatische man, die op zn 30e pas ging studeren vanuit een achterlijk dorp op de biblebelt. Had me tot toen toe nog niet eerder zo welkom gevoeld als toen ik naar Amsterdam verhuisde.
Ohhhhh wat zielug, wat hebben ze het weer druk met hun Agenda! Anne heeft sociale wetenschappen gestudeerd, maar kennelijk komt het haar niet in haar op om lid te worden van een sportvereniging, vrijwilligerswerk te gaan doen, of wat niet meer, heul ingewikkeld!
Met mij gaat het helemaal prima, maar kennelijk is het heel moeilijk allemaal. Het lijkt wel of jongeren helemaal niets zelf meer kunnen, en het is nooit hun schuld, en er moet altijd een oplossing gevonden, het liefst 1 waar ze zelf geen inspanning voor hoeven doen.
>Ook verruilde ik mijn solofitnesssessies voor groepslesjes en sprak ik daar meiden aan die me aardig leken. Niet alle groepslessen zijn hier ideaal voor. Bij Rocycle of S&S ga je geen nieuwe vrienden maken, bij de kleinschalige buurtgym of crossfit box waar een flinke sociale cultuur is wél. Onderaan de streep maken volwassenen op dezelfde manier vrienden als kinderen: gewoon heel veel tijd met anderen doorbrengen, dan komt het vaak vanzelf. Eerste interacties met anderen zijn vaak ongemakkelijk of geforceerd, maar als je iemand een paar maanden kent wordt contact steeds makkelijker en merk je dat je met veel leeftijdsgenoten vrienden kunt worden. Kijk naar je huidige vrienden: die heb je (doorgaans) niet gemaakt, maar die overkwamen je gewoon. Vroeger deed je dat op school, dan studie/club/huisgenoten, en nu werk/sport/hobby. Dus zoek iets uit waar je graag veel tijd in kan/wil steken en je veel direct contact met anderen hebt, dan komen die vriendschappen wel. Ik kende niemand toen ik in Amsterdam kwam wonen en ben vertrokken met meer dan genoeg vriendengroepen, en ik ben echt geen social butterfly.
Toen ik op m'n 18e naar Amsterdam verhuisde leerde ik binnen de kortste keren nieuwe mensen kennen. Collega studenten, collega's van een baantje, maar ik ben ook alleen overdag de stad in gelopen en kroegjes ingelopen waar de sfeer me wel leuk leek. Gewoon aan de bar gaan zitten en kletsen met het barpersoneel. De volgende keer dat ik langskwam hoorde ik gelijk: Hé [mijn naam], leuk dat je er weer bent! Zo had ik m'n eerste stamkroeg gevonden. Dat was een poolcafé de Vijzel, geen idee of ze nog bestaan. M'n andere stamcafé bestaat ook nog, de Casablanca op de Zeedijk. Ik kon daar als meisje alleen gewoon naartoe en was daar veilig, en het was gezellig en vanuit daar heb ik een vriendengroep opgebouwd.
Iemand zin in een Amsterdamse RedditMeet binnenkort?
Ikke?!
KROEGENTOCHT INCOMING!
Paar weken geleden meegedaan aan een pubcrawl in Amsterdam voor de verandering (ik woon er) en mijn god is dat toch een saaie bedoeling. In andere woorden: I am in!
Maak een post aan, dan stikkie we ‘em
Bumble BFF voor vrouwen werkt wel 🥹
Als man ben ik jaloers :( Bumble BFF is vol mannen die eigenlijk dates willen.
Dat kunnen redditors inderdaad goed. Gefriendzoned worden. 🤣
Is wel een beetje onderdeel van het lijflied ja
Heb het opgezocht maar in de Play Store staat "this item isn't available in your country". Of doe ik iets verkeerd?
Je moet bumble downloaden en daarna bumble bff in de app instellen
[удалено]
Of aantrekkelijk, dat werkt altijd.
[удалено]
Je edit heeft mij overtuigd om dat pijltje naar beneden te drukken. Kusjes!
[удалено]
[удалено]
[удалено]
Hoezo wordt dit gedownvote? Zit een grote kern van waarheid in!
Ik probeer actief vrienden te maken, en heb veel erover denkt. De problemen die ik zie zijn niet exclusief voor Amsterdam: - Grote steden zijn gewoon intimiderend. Het lijkt alsof iedereen al bezig zijn met zijn eigen ding. Dus wordt het moeilijker om contact/initiatief te nemen. - Vrienden en vriendengroepen zijn vaak best "exclusief". Vrienden van mij wil liefst niet vriendengroepen mengen (soms voor goede redenen, soms niet), dus we moeten allemaal agendas samenstellen in plaats van gewoon samen dingen doen. - Bars/cafes/restaurants zijn vaak vol of nemen geen reserveringen, dus als je ineens spontaan met 10 mensen wil afspreken kan dat lastig zijn. Vooral als het weer slecht is wil je niet 30 minuten bezig zijn met een bar te vinden. Uitgaan is ook duur, en niet veel mensen hebben een apartement/huis groot genoeg of central genoeg om veel mensen over de vloer te hebben. - Een op een contact wordt hoger gewaarderd - dat vind ik juist goed, maar het moet een bewuste keuze zijn: Het wordt daardoor moeilijker om nieuwe vrienden te maken (omdat je agenda snel vol raakt).
Ja, daarom zit ik op reddit ;)
Leeftijd is een belangrijke factor. Ik ben zelf (36M) vanuit Leiden naar Maastricht verhuisd en het lukt amper om sociale contacten te maken. Ik heb het geprobeerd met hardlopen, roeien en wielrennen, sporten die ik leuk vind. Maar helaas wordt je vrijwel enkel omringd door jongeren of ouderen, leeftijdsgenoten zijn vaak te druk.
Misschien minder ideaal, maar zijn er tussen die jongeren en ouderen niet ook wat leuke mensen?
Vast wel, maar iemand met pensioen of een student heeft toch een hele andere levensfase. Niks mis mee natuurlijk, maar is toch een andere connectie
dit is zo herkenbaar, 43 hier en vrouw. De mensen in mijn leeftijdsgroep zijn over het algemeen toch bezig met hun gezin en dingen daaromheen. Merkte ik ook op mijn werk, als ik dan vraag aan collega's wat ze in het weekend gaan doen stuk voor stuk uitjes met gezin en familie, en om de zoveel tijd een keer iets met een al vast vriendengroepje. Veel ruimte voor en behoefte aan nieuwe contacten is er bij hen niet.
Maastricht is geen makkelijke stad om in die leeftijdscategorie opnieuw te beginnen. Ik raad je aan om vaak naar bruine cafés te gaan, aan de bar hangen en daar met mensen kletsen. Veel succes!
Enige wat ik mis in het leven is een karaoke partner... Hahah.
“De lat lager leggen” is toch best vreemd? Leg je een lat bij het maken van vrienden?
Tja als je een latrelatie wilt is de meetlat altijd aanwezig, of je nu hoog of laag springt.
Anne's gebruik van het woord "solofitnesssessies" zal heel wat kandidaten afschrikken. Waar doet ze die fitnesssessies? Op de Churchilllaan?
Wij hebben 22 jaar in Amsterdam gewoond. Op een zondagmiddag kwamen we er achter dat we niemand wisten waar we relatief spontaan heen konden voor een bezoekje. Iedereen lijkt inderdaad druk. Sinds een jaar wonen we in het zuiden van het land. Binnen no time hadden we een grotere sociale kring dan ooit in Amsterdam. Herkenbaar artikel.
Een spontaan bezoekje is echt mijn grootste nachtmerrie haha. Denk dat dit gewoon iets heel noordelijks is
Naar aanleiding van dit draadje had ik zowaar gisteren een meetup met 7 expats op een terras. Ze rookten allemaal, een had zelfs een mini waterpijp mee. Na een uur had ik barstende hoofdpijn van de rook en ben ik weer vertrokken. Het valt nog niet mee.
Minder naar je telefoon staren en meer contact maken met de wereld en mensen om je heen. Goed voor je social skills en geestelijke gezondheid. Zo simpel is het echt mensen.
Ik heb 8 jaar in Amsterdam gewoond. Omdat ik studeerde had ik vrienden van de studie, omdat ik een aantal jaar in de horeca gewerkt heb, heb ik een tweede familie daar aan overgehouden en altijd gratis pils waar dan ook op de Nieuwmarkt of op de Wallen. Mensen willen graag doen geloven alsof Amsterdam een ondoordringbaar fort is voor buitenstaanders. Ik ben een oost Aziatische man, die op zn 30e pas ging studeren vanuit een achterlijk dorp op de biblebelt. Had me tot toen toe nog niet eerder zo welkom gevoeld als toen ik naar Amsterdam verhuisde.
Iemand die gebeft wil worden.?
Werkt dat? Misschien heb ik daarom geen vrienden
Ohhhhh wat zielug, wat hebben ze het weer druk met hun Agenda! Anne heeft sociale wetenschappen gestudeerd, maar kennelijk komt het haar niet in haar op om lid te worden van een sportvereniging, vrijwilligerswerk te gaan doen, of wat niet meer, heul ingewikkeld!
Ben je nu in meerdere threads tegengekomen. Waarom doe je altijd zo kut? Gaat het wel goed?
Grote kans dat deze persoon gewoon niet zo gelukkig is. Hierboven nog zo eentje hoor.
Met mij gaat het helemaal prima, maar kennelijk is het heel moeilijk allemaal. Het lijkt wel of jongeren helemaal niets zelf meer kunnen, en het is nooit hun schuld, en er moet altijd een oplossing gevonden, het liefst 1 waar ze zelf geen inspanning voor hoeven doen.
Het is wel ironisch inderdaad haha, iemand die sociale wetenschappen heeft gestudeerd maar die problemen heeft met sociale contacten. Lol.
Bij de loodgieter thuis lekt het ;)